Iranian Agriculture News Agency

کارآفرین برتر و نخبه کشاورزی در گفت‌وگو با ایانا:

گفتند از ایران برو، ماندم و شغل ساختم

محصولات ما علاوه بر ترکیه، عراق و ارمنستان بازار فرانسه را هم رسیده گرفته است

همه چیز از یک بازدید دانشجویی شروع می‌شود. یک جوان دانشجوی مهندسی کشاورزی خوراک ماهیان خاویار را بررسی می‌کند و می‌بیند درست مثل آن را می‌تواند تولید کند و با یک دهم قیمت در بازار داخلی به فروش برساند. داستان کار آفرینی های محمد اسد سالک یوسفی از همین جا آغاز می‌شود. او تا همین چند وقت پیش تنها صادر کننده خوراک آبزیان در ایران بوده است. چند کتاب در حوزه تخصصش نوشته و چندین مقام علمی بین المللی دارد و از سال ۷۳ تاکنون توانسته بیش از ۲ میلیون شغل ایجاد کند. او می‌گوید هر چقدر هم شرایط در کشور بد باشد او نا امید نمی‌شود و دست از تلاش بر نخواهد داشت.

گفتند از ایران برو، ماندم و شغل ساختم

کمی خودتان را معرفی کنید و از سوابق فعالیت‌تان بگویید.

من دکترای کشاورزی دارم. از سال ۸۷تا ۹۰ چهار بار به صورت پیاپی به عنوان نخبه و کار آفرین برتری کشوری انتخاب شدم. کارم را از سال دوم دانشگاه یعنی سال ۱۳۷۴ آغاز کردم. در همان سال موفق به تولید خوراک آبزیان شدم. یک سال بعد به عنوان مشاور اداره شیلات فعالیت کردم. بعد از آن هم تصمیم گرفتم به طور مستقل و برای خودم کار کنم.

photo_2018-07-22_23-07-01 copy

علاقه شروع به کار در حوزه کشاورزی از چه زمانی به وجود آمد؟

سال ۷۳ بود. من دانشجوی کارشناسی مهندسی کشاورزی بودم. یک روز با دانشجویان ترم بالا به بازدید از یک مزرعه پرورش ماهی رفتیم. نوع غذایی که با ماهیان داده می‌شد برای من جالب بود. پس از مدتی پرس و جو ترکیبات این مواد و فرمول آن را به دست آوردم. چند روز بعد مواد را از چند فروشگاه در تهران خریداری کردم و در خانه و با یک چرخ گوشت دستی قدیمی مشغول درست کردن این مواد شدم. از آن موقع تا الان نه تنها در خوراک دام بلکه در بسیاری از حوزه‌های دیگر هم فعالیت کردم.

یعنی ورودتان به حوزه کشاورزی برنامه ریزی شده بود؟

من زمانی که وارد این کار شدم بیکار بودم و در جست و جوی کار. در واقع بیکاری بود که باعث شد کار در این حوزه را شروع کنم و ادامه دهم.  

همه پروژه هایی که انجام داده‌‌اید در حوزه‌ کشاورزی بود؟

بله. شروع کار با تولید خوراک آبزیان بود. تا آن زمان خوراک و مکمل های غذایی آبزیان از اروپا وارد می شد تا اینکه توانستیم این مواد را تولید و در بازار عرضه کنیم. کیفیت محصولی که ما تولید کرده بودیم ۳۰ درصد بهتر از مشابه فرانسوی‌ بود. چند سال بعد کار دوم را شروع کردم و توانستیم درحوزه تهیه خوراک برای ماهیان پرورشی و خاویار به خود کفایی برسیم. در این قسمت حدود ۴۰۰ واحد را توسعه دادیم و به چرخه تولید بازگرداندیم. پروژه بعدی تولید نان صنعتی و غنی شده بود. این پروژه در زمان خود به عنوان پروژه برتر سال انتخاب شد. ما در این پروژه آرد گندم را غنی سازی کردیم و کیفیت نان را بهبود بخشیدیم. آخرین پروژه ما که مورد استقبال هم قرار گرفت تولید ضد عفونی کننده برای شست و شوی ابزار دام داری ها و مرغداری ها بود. اثر این مواد ۸۰ برابر نمونه خارجی آن بود و در حالی که ما هنوز این ضد عفونی کننده را با قیمت لیتری هزار تومن در بازار عرضه می‌کنیم نمونه خارجی آن در بازار هر روز گران تر می‌شود و تا ۴۰ هزار تومان هم افزایش قیمت داشته است. پس از تولید این مواد سازمان ملل از ما تجلیل شد. ما مقداری از این مواد را از طریق سپاه برای کمک به مردم یمن که درگیری بیماری وبا شده بودند فرستادیم و نتیجه رضایت بخش اعلام شد.

اولین بار پرورش دهندگان چطور قبول کردند خوراکی که تولید شده را به ماهیان بدهند؟

حدود یک کیلو از این مواد را به اداره شیلات بردم. هیچ وقت آن روز را فراموش نمی‌کنم که تا چه اندازه به خاطر تولید خوراک آبزیان تحقیر شدم. اما بالاخره یکی از پرورش دهندگان قبول کرد تا این خوراک را به تعدادی از ماهیان بدهند. من هم درعوض قول داده بودم که اگر ماهی‌ها تلف شوند خسارت ان را پرداخت کنم. خوشبختانه خوراک را امتحان کردند و هیچ مشکلی نداشت. پس از آن ۱۰۰ کیلو سفارش تهیه گرفتم و تا مدت‌ها خانه را به آزمایشگاهی برای تولید خوراک آبزیان تبدیل کردم.

با چند نفر کار را شروع کردید؟

من وقتی تصمیم گرفتم از اداره شیلات خارج شوم و برای خودم کار کنم با ۳ نفر دیگر یک زمین در بندر خمیر که یک منطقه بدون امکانات بود اجاره کردیم. اولین کارخانه را آنجا راه اندازی کردیم و خودمان ۴ نفر کار می‌‌کردیم. تا اینکه توانستیم کار را گسترش دهیم و افراد دیگری هم به ما اضافه شدند. در طول این مدت ما توانستیم جزو کسانی باشیم که بیشترین شغل را در کشور ایجاد کرده است. در تمام پروژه‌هایی که داشتیم توانستیم بیش از ۲ میلیون و ۶۰۰ نفر را شاغل کنیم.

سرمایه اولیه‌تان برای شروع کار چقدر بود؟

شاید باور نکنید. من این را برای هرکس تعریف کرده‌ام به دروغ گویی متهم شده‌ام. خیلی‌ها وقتی این موضوعات را شنیده‌اند گفته‌اند که من داستان سرایی می‌کنم و اینها واقعیت ندارد. من وقتی تصمیم گرفتم به صورت مستقل کار کنم یک میلیون ونیم پس انداز داشتم و کار را با همان مقدار راه اندازی کردم.

در این مدت تسهیلاتی هم دریافت کردید؟

نه. حتی یک ریال. چند باری خواستیم وام بگیریم اما  به دلیل اینکه وثیقه نداشتیم وام به ما تعلق نگرفت.

در بخش صادرات هم فعالیت کرده‌‌اید؟

بله. ما خوراک دام و خیلی از تولیدات دیگر را به کشورهای همسایه از جمله ترکیه عراق ارمنستان گرجستان و .... صادر کرده‌ایم. حتی متوجه شده‌ایم که محصولات ما تا فرانسه هم رسیده که احتمال می دهیم شرکت های ترکیه ای محصولات ما را با برند خودشان به کشورهای اروپایی صادر کرده باشند.

آینده کاری که شروع کرده‌اید را چطور می‌بینید؟

مشکلات بر سر راه ما خیلی زیاد است اما ما به این باور رسیده‌ایم که باید برای همه چیز بجنگیم. در حال حاضر صادرات خوراک دام را ممنوع کرده‌اند در حالی که ما تنها صادر کننده این مواد در کشور هستیم. در شرایط فعلی کشور ما دلیل این تصمیم را نمی دانیم در حالی که صادرات ما می‌توانست ارز وارد کشور کند اما با این تصمیم عملا بخش زیادی از فعالیت ما مختل می‌شود. من در این چند سال فهمیده‌ام اگر می‌خواهیم در این کشور موفق شویم باید حسادت‌ها را کنار بگذاریم. به هم حسادت نکنیم. از موفقیت هم ناراحت نشویم. این مشکلات ما را حل می‌کند. خیلی‌ها به جای اینکه در پاسخ به پیشنهادات علمی من برای خروج از بحران فکر کنند به من گفتند اگر خیلی دانشمندی از ایران برو. من ایرانی کجا بروم. اینجا مملکت من است و باید اگر علمی دارم همینجا از ان استفاده کنم.

 

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید