عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران:
صنعتیهاخودشان نیز در خسارت قطع برق مقصرند
بسیاری از تولیدکنندگان ما تدابیر لازم را برای چنین موقعیتی نیاندیشیدهاند. برای نمونه بسیاری از واحدهای تولیدی از داشتن ژنراتورهای تامینکننده برق محروماند و وقتی دلیل این کمبود را جویا میشوی، از هزینه بالای خرید آن، میگویند. درحالی که با قطع شدن مکرر برق و آسیب به برخی از دستگاههای اساسی در کارخانهجات تولیدی، حتماً میزان این هزینه چند برابر خواهد شد.
این روزها حال صنایع ایران به دلیل قطعیهای مکرر برق خوب نیست. تولیدکنندگان صنایع مختلف از رفتن گاه و بیگاه برق گلایه دارند به طوری که تحمیل هزینههای بالا و خسارات وارد شده به صاحبان صنایع، فریاد فعالان این بخش را به هوا برده. تولیدکنندگان که در ماههای اخیر با چالشهای مختلفی روبهرو بودند و داستان ارز هم آنها را سرگردان کرده بود، حالا با ماجرای جدیدی مواجه شدهاند و آن هم قطع برق و بیکاری کارگرانشان در ساعات کاری است.
در این باره یحیی آل اسحاق عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران، در گفت و گو با خبرنگار گروه اقتصادی ایانا میگوید: «قطع برق به دو شاخه بازمیگردد که یکی شاخه تولید برق و دیگری مصرف است. اما عمده دلیل این ماجرا به بخش مصرف برق باز خواهد گشت. بنابراین اگر به استانداردهای جهانی نگاهی بیاندازیم و ایران را با سایر کشورهای همگن خود در مصرف برق قیاس کنیم، قطعاً متوجه هدر رفت بالای انرژی برق خواهیم شد.»
او تاکید میکند: «قطعاً صنایع کشور از داستان آسیبی که از جانب قطعیهای مکرر برق رخ میدهد، در امان نخواهند ماند. باید نظام سنجیدهای در زمینه قطعی برق صنایع وجود داشته باشد، اما ظاهراً قطعی برق به صورت اتوماتیک و ناگهانی رخ میدهد. برای نمونه اگر مصرف از حدی که برای نرمافزارهای تخصصی تعبیه شده برق بالا برود، به صورت خودکار جریان قطع خواهد شد. یعنی قطعی برق تابع برنامهریزی قبلی نیست بلکه به میزان استفاده مصرفکنندگان بستگی دارد. نکته اساسی اینجاست که در این جریان باید جانب انصاف را رعایت کرد و تماماً نمیتوان مسئولیت این ماجرا را به گردن دولت انداخت. چرا که صاحبان صنایع نیز خود در این داستان مقصر هستند. بسیاری از تولیدکنندگان ما تدابیر لازم را برای چنین موقعیتی نیاندیشیدهاند. برای نمونه بسیاری از واحدهای تولیدی از داشتن ژنراتورهای تامینکننده برق محروماند و وقتی دلیل این کمبود را جویا میشوی، از هزینه بالای خرید آن، میگویند. درحالی که با قطع شدن مکرر برق و آسیب به برخی از دستگاههای اساسی در کارخانهجات تولیدی، حتماً میزان این هزینه چند برابر خواهد شد.»
این عضو اتاق بازرگانی ایران، با اشاره به اینکه اغلب ایرانیها در هر بخشی که مصرفکننده برق باشند، هیچگونه ملاحظهای را در این راستا انجام نمیدهند، ادامه میدهد: «متاسفانه استفاده از انرژی برق در کشور بیش از استاندارد مربوطه است و در برخی مواقع این داستان نیاز به برخورد جدی با پرمصرفها دارد. نمیشود با تعارف و ملاحظات اوضاع موجود را بهبود داد.»
آل اسحاق میافزاید: «برخی از واحدهای تولید برق در ایران آبی هستند یعنی بستگی به بارش باران و آب پشت سدها دارند، در غیراینصورت توربینهای تولید برق از کار خواهند افتاد. اما نکته اینجاست که نباید داستان جایگزینی انرژی را از یاد برد. کشور باید بر روی سایر راهحلهای تولید برق تمرکز میکرد تا اکنون به مساله کمبود انرژی برق دچار نشود. متاسفانه با اینکه کشور دانش و تکنولوژی لازم را در جهت تولید انرژی با روشهای دیگر دارد، اما تا کنون در این زمینه اقدامات رضایت بخشی انجام نگرفته. »
او با تاکید به اینکه دولت باید از سرمایهگذاری در این بخش حمایت کند، اظهار میکند: «ایجاد واحدهای تولید انرژی غیرفسیلی نیاز به حمایت ویژه دارد. اگر دولت هزینههای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی که بابت قطعیهای مکرر برق رخ میدهد را محاسبه کند، قطعاً به این نتیجه خواهد رسید که باید سرمایهگذاری روی طرحهای تولید برق را جدی بگیرد. با توجه به منابع طبیعی که در اختیار کشور قرار دارد، به راحتی میتوان از طریق سرمایه گذاری در این حوزه، حتی به صادرات برق و انرژی به سایر کشورها فکر کرد. چرا که سرمایه گذاری در مصرف برق سرمایه گذاری به شیوه" توسعه اقتصادی" است.»
پدیدآورنده:علی دهقان
دیدگاه تان را بنویسید