Iranian Agriculture News Agency

کارآفرین و صادر کننده خشکبار در گفت و گو با ایانا

محصولات ما را با برند ترکیه در جهان می‌فروشند

«خشک بار ایران در جهان از نظر کیفیت حرف اول را می زند.» این را مردعلی نصیرزاده کارآفرین برتر کشوری در تولید و صادرات خشک بار می گوید. او دو دهه پیش با لیسانس حسابداری به همه شغل هایی دولتی دست رد زده و به دنبال علاقه اش که تولید بوده رفته است. نصیرزاده حالا یکی از برترین صادر کنندگان خشکبار در ایران است اما می گوید موانع تولید در ایران در چند سال گذشته باعث شده او بیش از 70 درصد نیروس کارش را تعدیل کند.

محصولات ما را با برند ترکیه در جهان می‌فروشند

از چه زمانی و چگونه کار را شروع کردید؟

از سال 81 تصمیم به فعالیت در این حوزه گرفتم و چند سالی را مشغول فرهم کردن سرمایه و مقدمات بودیم تا در نهایت در سال 87 واحد تولیدی را بهره برداری کردیم. من در سال 74 لیسانس حسابداری گرفتم اما به پیشنهاد شغل های دولتی را رد کردم تا بتوانیم در عرصه تولید فعالیت کنم. عاشق این کار بودم و خوشحالم که آن را به سرانجام رسانده‌ام در حال حاضر کارخانه در سه بخش تولید و بسته بندی پاپ‌کرن، آجیل و ادویه جات فعالیت می کند. تا سال 91 بیشتر تمرکز ما در بخش صادرات خارجی بود اما در حال حاضر تنوع محصولی مان را برا داخل کشورافزایش داده‌ایم.

photo_2018-07-10_13-42-13

با چقدر سرمایه کار را آغاز کردید؟

سال 84 ما با حدود 600 میلیون فعالیت خود را آغاز کردیم. از این مقدار 280 میلیون آن را از بانک ملی تسهیلات گرفتیم. بخشی یرمایه شخصی بود و بخشی از این اعتبار هم از دیگران بود که سرمایه گذاری کرده بودند. در ابتدا ما مساحتی نزدیک به 900 متر داشتیم اما آن را به 3هزار و 200 متر افزاتیش داده ایم.

چقدر طول کشید تا سرمایه اولیه را صفر کنید و به سود دهی برسید؟

ما در سال اول شروع کار با یک بدبیاری رو به رو شدیم و کل محصولات کشاورزی آن سال دچار سرمازدگی شد. متاسفانه در سال اول نتوانستیم طبق برنامه پیش برویم اما یک سال بعد یعنی در سال 88 با برنامه ریزی توانستیم بازگشت سرمایه داشته باشیم و به سود برسیم.

کار را با چند نیرو شروع کردید و در حال حاضر چند نفر در کارخانه مشغول به کار هستند؟

 در ابتدای کار ما نزدیک به 80 نفر نیروی بیمه شده در کارخانه داشتیم. شرایط خوب بود اما متاسفانه با موانعی که در چند سال اخیر ایجاد شد مجبور شدیم بیش از 70 درصد از نیروی کار را تعدیل کنیم. به همین دلیل در حال حاضر با وجود داشتن حدود 90 دستگاه تنها 5 یا 6 دستگاه در حال کار است و حدود 15 نفر هم در این بخش فعالیت می کنند

منظورتان چه موانعی است؟

وقتی بحث یارانه برای واحد های تولید مطرح شد ما پیشنهاد دادیم تا این یارانه را به صورت دیگری در اختیار تولید کنندگان قرار دهند. مثلا بیمه نیروی کار در واحدهای تولیدی را کاهش دهند. یا اینکه بخشی از تبلیغات تلوزیونی را با هزینه مناسب در اخیتار تولید کنندگان داخای قرار دهند تا آنها محصولات خود را معرفی کنند. متاسفانه هیچ کدام از این اقدامات صوت نگرفت و ما مجبور بودیم به دلیل هزیه بالایی که بیمه کارگران به مجموعه تحمیل کرده بود علی رغم میل‌مان افراد زیادی را تعدیل کنیم.

در حال حاضر شرایط چگونه است؟ به آینده این کارآفرینی امیدوار هستید؟

ما الحمدالله شرایط خوبی داریم. در حال حاضر ما به صورت انحصاری محصولی را تولید می کنیم که نه تنها در ایران بلکه در آسیا برای اولین بار است که تولید می شود. ما بعد از آمریکا و یک کشور دیگر سومین تولید کننده کشکش طعم دار هستیم که در نوع خودش برای ما بی نظیر است. سال 92 ما مجوز تولید این محصول را از سازمان غذا و دارو دریافت کردیم و تولید این محصول آغاز شد. در تلاشیم تا بتوانیم به آموزش و پرورش نفوذ کنیم و این محصول را که ارزش غذایی بسیار بالایی دارد جایگزین تنقلات بی کیفتی که در مدارس به فروش می رسد کنیم.

در مورد صادرات اوضاع کشور چگونه است؟

خوشبختانه مشکلی از این جهت نداریم. بیشتر از آنکه در خازج از مرزها برای صادرات به مشکل بخوری در داخل کشور موانعی داریم. ما از ابتدای کار تاکنون به بیش از 16 کشور دنیا صادرات داریم و توانسته ایم رقابت خوبی با کشورهایی مثل تریکه و آمریکا داشته باشیم. تا چند سال پیش ما در حوزه آجیل و خشکبار حرف اول را در دنیا می زدیم اما حالا دو سالی است آمریکا جای ما را گرفته. البته این رده بندی بر مبنای مقدار تولید است در حالی که ما از نظر کیفیت تولید کماکان حرف اول را در دنیا میزنیم. چند وقت پیش از یکی از دوستانم در آلمان شنیدم که محصولات ما را با بسته بندی‌های کشور ترکیه و به نام آنها به فروش می رسانند زیرا محصولما کیفیت بهتری دارد اما نام ترکیه بر پیشانی این محصولات خورده است.

فکر می کنید چرا با وجود کیفیت خوب بازار های جهانی را در اختیار نداریم؟

یکی از مشکلات همین نداشتن بسته بندی خوب است. ما از نتوانسته ایم آنقدر که باید روی فرم مانور بدهیم و متاسفانه در همه دنیا اینگونه است که به ظاهر توجه می شود. از طرف دیگر همان موانعی که قبلا عرض کردم باعث شده مقدار تولید ما کاهش یابد و نتوانیم بر بازارهای جهانی تسلط کامل پیدا کنیم .

 

 

 

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید