باغات پسته به نوسازی نیاز دارند
خداحافظی با خنده پسته
معاون موسسه پژوهشهای برنامهریزی اقتصاد کشاورزی: به داد باغات پسته نرسیم، به زودی باید با خنده…
با توجه به کهنسال بودن درختان پسته در باغات کشور، باید به کاشت درختانی با حداکثرباروری و ارقام پربازدهتر روی آوریم. همچنین علاوه بر علتهای طبیعی کاهش تولید پسته، کمبود منابع آبی و خشکسالیهای پیاپی در سالهای اخیر علت مهم دیگری در کاهش تولید این محصول است.
خنده روی لبهای پسته ماسیده. خبرهایی که از این محصول شنیده میشود از کاهش چشمگیر تولید در سالجاری حکایت دارد. کاهشی که روند خود را در چند سال اخیر آغاز کرده و حالا اعدادی را به نمایش میگذارد که میزان تولید این محصول را نگرانکننده کرده و آنطور که معاون پژوهشی موسسه پژوهشهای برنامهریزی اقتصادکشاورزی و توسعه روستایی وزارت جهادکشاورزی میگوید: «اگر به داد باغات پسته نرسیم، به زودی باید با خنده پسته خداحافظی کنیم.»
یکی از راویان این داستان تلخ، محسن جلالپور رییس سابق اتاق بازرگانی ایران و تاجر قدیمی پسته بود که چند روز پیش، از کاهش تولید این محصول در کرمان و کل کشور خبر داد. او در یادداشتی که یکی از خبرگزاریها ناشر آن بود، صراحتاً اعلام کرد «میزان تولیدپسته، امسال کمترین میزان در نیم قرن گذشته خواهد بود. برآوردهای جدید هم حاکی از آن است که امسال در استان کرمان کمتر از 20 هزار تن پسته برداشت خواهیم کرد این درحالی است که در سنوات قبل، به طور متوسط حدود 120 هزار تن پسته سالانه برداشت شده است. براساس برآوردهای صورت گرفته، احتمالا امسال درکل کشور کمتر از 50 هزار تن پسته برداشت خواهیم کرد.»
دلایل بسیاری برای این کاهش تولید، شمرده میشود اما بحران کمآبی در صدر نشسته است و همچون تولید سایر محصولات کشاورزی که از خشکسالی سالهای اخیر به رنج افتاده، تولید پسته هم از این بحران بینصیب نمانده. در اینباره، علی کیانیراد معاون پژوهشی موسسه پژوهشهای برنامهریزی اقتصادکشاورزی و توسعه روستایی در گفت و گو با خبرنگار «خبرگزاری ایانا» اعلام کرد:«یکی از علل کاهش تولید پسته، تناوب باردهی درختان پسته و فیزیولوژی طبیعی این گیاه است. باید گفت درخت پسته در سالهای متناوب با محصولدهی فراوان و در تناوبهایی دیگر با کاهش محصول همراه است.»
او کاهش تولید را در سالهای «ناآوری» پسته روند طبیعی دانست و توضیح داد: «این گیاهان نیز چون سایر موجودات زنده از سیکل طبیعی حداکثر میزان باروری در سالهایی با بیشترین بهرهوری در دوران جوانی همراه هستند، در سالهای اخیر با افزایش سن این درختان و در واقع کاهش باروری این باغات مواجه هستیم.»
کیانی راد یکی دیگر ازعلل کاهش شدید تولید این محصول را عدم نوسازی باغات پسته کشور دانست وگفت:«با توجه به کهنسال بودن درختان پسته در باغات کشور، باید به کاشت درختانی با حداکثرباروری و ارقام پربازدهتر روی آوریم.»
معاون پژوهشی موسسه پژوهشهای برنامهریزی اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی، علاوه بر علتهای طبیعی کاهش تولید پسته، کمبود منابع آبی و خشکسالیهای پیاپی در سالهای اخیر را علت مهم دیگری در کاهش تولید این محصول دانست.
آمارها نشان میدهند که روند تولید پسته در دهه 90 نسبت به دهه 80 کاهش قابل ملاحظهای داشته. تولید این محصول ارزآور در سال 86، حدود 260 هزار تن بوده و حالا گفته میشود که در سال گذشته یعنی 10 سال پس از این تاریخ تولید پسته به 120 هزار تن کاهش یافته و پیشبینیها میگویند که تولید در سال جاری به کمتر از این میزان و حتی 50 هزار تن خواهد رسید.
در واقع میتوان گفت با توجه به کاهش تولید پسته در دهه 90 نسبت به دهه 80 اگر دست روی دست بگذاریم و نوسازی باغات پسته و ایجاد تکنولوژیهای نوین آبیاری و ارتقا بهرهوری این درختان را انجام ندهیم، پستهی خندان ایرانی چندصباحی دیگر خندان نخواهد ماند!کاهش تولید پسته علاوه بر اثرگذاری بر بازار داخلی بر صادرات این محصول نیز اثرگذار خواهد بود. در اینباره، معاون پژوهشی موسسه پژوهشهای برنامهریزی اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی همچنین راهکار حفظ مشتریان بینالمللی صادرات پسته را تصویب یارانههای صادراتی، حفظ مشتریان قدیمی وبالا بردن قدرت رقابتی خود در بازارجهانی دانست و گفت:«برای حفظ مشتریان جهانی پسته ایرانی و سهولت صادرات این محصول، صادرکنندگان پسته را تحت سیاست اقتصادی تکنرخی شدن ارز قرار ندهیم. اگر با کاهش تولید پسته روبهرو شویم به هیچ عنوان نمیتوانیم به واردات آن فکر کنیم چراکه باعث تضعیف انگیزهی تولید در داخل خواهد شد و به علاوه اگر تمهیدات لازم انجام نگیرد؛ در مواقعی از سال به عنوان مثال در نزدیکی عید افزایش چشمگیر قیمت این محصول را شاهد خواهیم بود.»
دیدگاه تان را بنویسید