بازارهای ساحلی جولانگاه وارداتی‌های بی‌کیفیت

به گزارش خبرگزاری ایانا، در سال‌های گذشته، دلیل شهرت این بازار ساحلی به خاطر ارزانی اجناس وارداتی آن از ترکیه بود. فارغ از جاذبه‌های دیدنی این شهر زیبا و دیدن یکی از عجایب دیدنی ایران یعنی گردنه حیران، مسافران بسیاری تنها برای خرید به این شهر ساحلی می‌آمدند و قیمت اجناس بیشترین نقش را در خریدشان بازی می‌کرد، اما حالا از این نقش خبری نیست. مسافران با ورود به این بازار ساحلی، با قیمت‌هایی روبه‌رو می‌شوند که بیشتر حباب قیمت را به نمایش می‌گذارند. قیمت‌هایی که در همان لحظه اول با اعتراض زیر لبی مسافران مواجه می‌شود اما به همین اعتراض زیرلبی بسنده می‌شود و مسافران با تمام قوا شروع به خرید می‌کنند.

عمده کالای عرضه‌شده در بازار آستارا پوشاک است، به‌طوری‌که 900 واحد تجاری در این شهرستان را به خود اختصاص داده است. بیشتر اجناسی که در این بازار به فروش می‌رود، وارداتی است و تمامی فروشندگان اصرار دارند که اجناس از ترکیه وارد می‌شود، ولی یک نگاه خیلی ساده نشان می‌دهد که 90 درصد کالاهای بازار آستارا ساخت چین است؛ آن‌هم کالای درجه سه و بی‌کیفیت چینی با قیمت کالای درجه یک. در بخش‌هایی از بازار که اجناسی مختص ایران مثل مانتو عرضه می‌شود، اجناس از کیفیت بالاتری به نسبت سایر کالاها برخوردار هستند. کیفیت این محصولات باعث شده تا فروشندگان، آن‌ها را به نام ترک به مشتریان نشان دهند و این در حالی است که به گفته یکی از فروشندگان مانتو، «80 درصد مانتوهایی که به نام ترک در بازار فروخته می‌شوند ایرانی هستند و تولیدکننده‌ها به دلیل فرهنگ خرید جنس خارجی که در مردم ما وجود دارد مجبور هستند محصول خود را با نام خارجی عرضه کنند. حتی اگر مانتو از ترکیه وارد شده باشد جنس درجه سه است، چون مانتوی درجه یک ترک بالای دو میلیون تومان قیمت دارد و وارد بازار ایران نمی‌شود. مانتو یا هر جنسی که درجه یک ترکیه معرفی می‌شود و از کیفیت خوبی برخوردار است، به‌طور حتم در داخل کشور تولید می‌شود؛ زیرا در این سال‌ها با توجه به اهمیت کیفیت پارچه در بازارهای اروپایی، بعضی از برندهای ایرانی با افزایش کیفیت محصول خود توانستند حتی به اروپا محصول صادر کنند. آن‌ها با شرکت در نمایشگاه‌های خارجی و معرفی محصولات خود توانستند به بازار اروپایی راه پیدا کنند.»

البته قیمت‌های بالا، کالاهای کم‌کیفیت وارداتی و معرفی محصولات ایرانی به‌جای ترک باعث نشده تا از رونق این بازار قدیمی کاسته شود. فروشندگان در پاسخ به اعتراض برخی مسافران به کیفیت و قیمت این محصولات می‌گویند: «مسافران خریدار هستند و کسی معترض نیست.» استقبال از این کالاها و قیمت‌ها به حدی خوب است که به گفته یکی از فروشندگان بازار آستارا، فروشندگان در ایام نوروز فرصت نشستن و استراحت هم ندارند و تا نیمه‌های شب مشغول فروش هستند.

کسانی که دنبال کالای باکیفیت و قیمت مناسب هستند، وقتی در بازار چرخی می‌زنند و اجناس و قیمت‌ها را نگاهی می‌اندازند حتما این پرسش برایشان طرح می‌شود که آیا ساختار این بازار در حد یک بازار توریستی از کیفیت بالایی برخوردار است؟  پاسخ آن با قطعیت کامل خیر است.

بازار مشهور آستارا بسان یک بازار فصلی و چه‌بسا بازار هفتگی است که به شکل غرفه هر هفته دایر می‌شود و این‌یکی از بزرگ‌ترین نقص‌هایی است که در حین ورود به بازار مشاهده می‌شود البته کمتر کسی به این مشکل معترض است چون تنها و تنها هدف اغلب مسافران، خرید است، حالا فرقی هم ندارد کالای بی‌کیفیت چینی با قیمت بالا یا کالای ایرانی با نام ترک. مسافران نوروز تا حدی در این بازار خود را علاقه‌مند به خرید نشان می‌دهند که حتی به نوع برخورد بد فروشندگان هم معترض نیستند. متأسفانه غرفه‌داران اطمینان دارند که کالای آن‌ها به‌راحتی به فروش می‌رسد و تلاشی برای جذب مشتری ندارند به همین خاطر بیشتر اوقات برخورد مناسبی با مشتری خودشان ندارند.

می‌توان گفت بازار آستارا اینک به بازاری برای فروش اجناس بی‌کیفیت وارداتی و قاچاق تبدیل‌شده است در حالی که می‌تواند بستر مناسبی برای ارائه کالای باکیفیت تولید داخل باشد و به ترویج فرهنگ استفاده از جنس باکیفیت ایرانی کمک کند.

این روایت، تنها داستان بازار ساحلی آستارا نیست. چند سالی می‌شود که بازارهای ساحلی به مکانی برای عرضه کالاهای عمدتا چینی تبدیل شده‌اند. کالاهایی که از مرز آبی و از طریق لنج از بنادر امارات وارد سواحل جنوبی کشور می‌شوند و سر از بازارهای همین سواحل در می‌آورند. بازارهایی که علاوه بر بومی‌ها، مشتریان پروپاقرصی در میان مسافران و واسطه‌های فروش دارند تا در داخل کشور به فروش برسند.