اخطار برای امنیت غذایی

مهدی تقوی در گفت‌وگو با ایانا، با اشاره به روشن شدن چراغ اخطار در وضعیت «امنیت غذایی» گفت: ریشه اولیه برخی از ناآرامی‌های اخیر، وضعیت اقتصادی است. اقتصاد ایران سال‌ها است که حاشیه‌نشینی را گسترش داده است. روستاییان اگر نتوانند در مناطق سکونت خود به حداقل‌های یک زندگی استاندارد برسند، به حاشیه شهرها هجوم می‌آورند و شرایط بازار کار، این جمعیت را به‌سوی مشاغل سیاه هدایت می‌کند. از سویی افزایش و انباشت مطالبات این جمعیت در حاشیه شهرها، زمینه یک بحران سیاسی و اقتصادی را فراهم خواهد کرد.

استاد سابق دانشگاه علامه با اشاره به نقش دولت در کنترل مهاجرت، ادامه داد: اگر دولت بتواند بانک‌های داخلی و خارجی را به‌سوی سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی هدایت کند، در آن صورت نه تنها روستاییان می‌توانند امنیت اقتصادی و غذایی خود را حفظ کنند، بلکه نقش مهمی در تولید ملی خواهند داشت.

تقوی با اشاره به عدم تعامل میان وزارت جهاد کشاورزی و بانک‌های تخصصی در امور کشاورزی، گفت: وزارت کشاورزی باید بسترهای لازم را برای ارائه وام‌های میان‌مدت کم‌بهره به بخش کشاورزی فراهم کند تا روستاییان میل بیشتری برای ماندگاری در محل سکونت خود را داشته باشند و بتوانند محصولات کشاورزی را به سود اقتصاد ملی تولید کنند.

این استاد پژوهشگاه اقتصاد با اشاره به وجود نگاه امنیتی به برخی مناطق مرزی، گفت: باید نگاه امنیتی در مناطق روستایی برخی استان‌ها برداشته شود و نگاه توسعه‌محور جای آن را بگیرد.

تقوی ادامه داد: باید صدای بحران را درست بشنویم و برای آن تصمیم بگیریم. در بسیاری از استان‌های کشور می‌توان با توسعه کشاورزی امنیت غذایی و اقتصادی یک زندگی متعادل و شرافتمندانه برای 40 درصد جمعیت کشور فراهم کرد. به نظر من وزارت کشاورزی باید پیشنهاد‌های لازم جهت توسعه روستایی را به قوه مقننه ارائه دهد تا در صحن مجلس قوانین تصویب شود.

این استاد دانشگاه با اشاره به گشایش‌های صورت‌گرفته پس از برجام در کشور، گفت: سفارتخانه‌های ایران در کشورهای مختلف باید چهره اقتصادی‌تری به خود بگیرد تا علاوه بر جذب سرمایه‌گذاری خارجی، تجربیات جهانی را نیز به کشور انتقال دهند.

تقوی افزود: تا پیش از تحریم‌ها، تهران تنها می‌توانست تا سقف یک‌میلیون بشکه نفت بفروشد، اما حالا به سقف تولید اوپک نزدیک شده است، ولی دلارهایی که وارد کشور می‌شود در بخش کشاورزی سرمایه‌گذاری نمی‌شود بلکه به بخش‌های غیرتولیدی و واردات تزریق می‌شود، برای همین در حالیکه استان‌های شمالی می‌توانند برنج کل کشور و حتی منطقه را تأمین کنند، اما اکنون به واردکننده اصلی برنج از کشورهای هند و پاکستان تبدیل شده‌اند./