کشف و شناسایی قارچ‌های دارای ژن مقاوم به شوری در ایران

وی گفت: جالب توجه است که انواعی از میکروارگانیسم ها با روابط متقابلی که با برخی گیاهان دارند سبب ایجاد و یا افزایش توانایی رشد آن گیاهان در شرایط شوری و کم آبی می شوند، بنابراین می توانند با استفاده از ابزارهای مختلف زیست فناوری جهت تولید محصولات کشاورزی مقاوم به خشکسالی و شوری مورد استفاده قرار گیرند.

فاضلی افزود: گروه بسیار مهمی از این نوع میکروارگانیسم ها، قارچ های رشته ای هستند. بسیاری از قارچ های رشته ای مقاومت بالایی به کم آبی داشته و برخی از آن ها نیز شرایط شوری را به خوبی تحمل می کنند. جالب توجه است که گروه هایی از قارچ های رشته ای روابط انتخابی با برخی گیاهان شورپسند نیز دارند و شواهد حاکی از آنست که این نوع قارچ ها در ایجاد و یا افزایش توانایی تحمل شوری و کم آبی گیاهان نقش دارند.

وی تاکید کرد: با توجه به پیش بینی های بلند مدت اقلیمی، یک روند خشکسالی و کم آبی در سطح گسترده ای از غرب و جنوب آسیا پیش بینی شده است.

شاهزاده فاضلی اضافه کرد: افزایش شوری منابع آبی و خشکسالی از آثار تغییرات اقلیمی در سطح جهانی هستند. این تغییرات اکولوژیک و البته فعالیت انسانی در دهه اخیر سبب افزایش قابل توجه میزان نمک و خشکی دریاچه های کشور، از جمله دریاچه‌های ارومیه و مهارلو شده است.

رئیس مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران گفت: با توجه به این شرایط محققان مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران مطالعات گسترده ای را در اکوسیستم های شور ایران انجام داده اند که قسمتی از نتایج این مطالعات معرفی سه گونه جدید قارچ رشته ای از جنس Neocamarosporium است که از دریاچه های شور ارومیه، مهارلو و اینچه برون جدا سازی شده و اخیرا در مجلات علمی معتبر منتشر شده است.

به گفته وی، گونه های معرفی شده شاملNeocamarosporiumjorjanensis ، Neocamarosporiumpersepolisi ،Neocamarosporiumsolicola هستند که همگی از دریاچه های شور جداسازی شده و مطالعات اکولوژی انجام شده در مرکز نشان می دهد که این قارچ ها ارتباط مشخصی با گیاهان شورپسند نیز دارند.

فاضلی با تأکید بر مأموریت مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در جمع آوری و نگهداری و معرفی نمونه ها و ذخایر زیستی کشور اظهار کرد: نتایج مطالعات تنوع زیستی انجام شده در دریاچه های شور ارومیه، مهارلو و اینچه برون نشان دهنده اهمیت انجام این نوع پژوهش ها و البته حرکت مرکز در جهت ذخیره سازی و معرفی ذخایر ژنتیکی و زیستی کشور است.

گفته شده است این قارچ های بومی در بانک میکروارگانیسم ها، یکی از کلکسیون های زیستی چهارگانه مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران با شماره های دسترسی IBRC-M ۳۰۱۳۴،IBRC-M ۳۰۲۶۴،IBRC-M ۳۰۲۴۳،IBRC-M ۳۰۲۶۳،IBRC-M ۳۰۱۷۷، وIBRC-M ۳۰۲۵۷ نگهداری شده و قابل ارائه به کلیه محققان، دانشجویان و دانشمندان است.