در ذهن کی روش چه می‌گذرد؟

آی اسپورت- با گذشت چند سال از حضور کی روش در ایران، باید او را شناخته باشیم. او خیلی کم از دلایل ایده هایش در تیم ملی می گوید. ما هم کمتر پیش آمده که او را وادار کنیم که در مورد ایده ها و نظراتش به ما توضیح دهد. ما به ندانستن و نپرسیدن عادت کرده ایم. آخرین راهکار کی روش برای پیشرفت تیم ملی ایران به ریکاوری بازیکن های ملی پوش لیگ برتری زیر نظر او برمی گردد. خیلی ها تعجب کردند و بسیار زود در مقابل این ایده کی روش موضع مخالف گرفتند. اما بیایید ببینیم در ذهن کی روش چه می گذرد؟ ابتدا خستگی را تعریف کنیم. خستگی چیست؟ در یک تعریف ساده، از دست دادن توان توسعه نیرو و یا سرعت عضله را می توانیم به عنوان نشانه خستگی در نظر بگیریم. خستگی در بدن یک ورزشکار می تواند در 3 سطح اثر گذار باشد. خستگی در اُرگان های بدن، مانند چشم و گوش و ...، خستگی در عضلات و خستگی ذهنی. که خستگی ذهنی در اثر استرس، تنش های عصبی و هیجان به وجود می آید.

فرض کنید بازیکنی به اندازه ای خسته شده است که اگر تا پیش از خستگی می توانسته توپی را به راحتی کنترل کند، اکنون در کنترل آن عاجز باشد. این بازیکن می تواند هم از نظر ذهنی و هم از نظر عضلانی خسته شده باشد. ممکن است ترشح نورون های حرکتی به کمتر از سطح لازم برای تولید نیروی لازم برای حرکت عضلات رسیده باشد، یا اینکه تجمع مواد متابولیکی و تداخل آن با عملکرد سلول ها باعث خستگی عضلانی شده باشد. پس اگر ورزشکار باشید و به خصوص اگر فوتبالیست باشید، به درستی متوجه می شوید که در هنگام خستگی عدم هماهنگی ذهن و عضلات خیلی راحت می تواند کیفیت شما را کاهش دهد. یک بازیکن خسته دچار کاهش کیفیت عملکرد می شود. در حرکاتش هماهنگی اولیه دیده نمی شود. سرعت عکس العمل هایش پایین می آید و در نهایت مستعد تحریک پذیری و عصبانیت می شود. حالا بیایید ببینیم ریکاوری چگونه می تواند اثر هر نوع خستگی را در ورزشکار از بین ببرد و حتی او را به سطحی بالاتر از سطح پیشین برساند. فرض کنید بازیکن فوتبال به مرور و در کنار بازی های متوالی و همچنین تمرین های روزانه، نتواند ریکاوری مناسبی را تجربه کند. فکر می کنید چه اتفاقی برای این بازیکن در طول زمان رخ خواهد داد؟

نمودار یک

هنگامی که سطح و کیفیت ریکاوری به اندازه بار تمرینی روی بازیکن و البته شدت خستگی در رقابت ها نباشد، به مرور بازیکن سطح آمادگی جدیدی را تجربه می کند و در پایان یک فصل به بدنی خسته و با میزان آمادگی بسیار پایین تر از ابتدای فصل می رسد. در حالت مطلوب تر، با یک ریکاوری مناسب می توان روندی دقیقا مخالف روند پیشین طی کرد.

نموار دو

در این حالت، ریکاوری مناسب باعث می شود در هر دوره تمرینی یا مسابقه ای، ورزشکار به حالت بالاتری از آمادگی برسد. در حالت کلی، هر چقدر بار تمرینی یا فشار مسابقه بیشتر باشد، باید ریکاوری بهینه تری انجام داد. کیفیت و زمان ریکاوری در این حالت باید متناسب با فشار روی ورزشکار باشد.

نمودار سه

حالا بهتر است به صحبت های کی روش فکر کنیم. او چرا می خواهد ریکاوری بازیکن های ملی پوش را خودش انجام دهد؟ شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید بازسازی یک سلول عصبی 7برابر آهسته تر از یک سلول عضلانی انجام می شود. به همین خاطر بازگرداندن بازیکن ها به حالت اولیه عصبی - روانی بسیار اهمیت دارد. یعنی علاوه بر جسم یک بازیکن، باید ذهن آن ها را نیز به حالت طبیعی برگرداند. اما هنوز به نتیجه خاصی نرسیده ایم. واقعا بازیکن های لیگ برتری تیم ملی ما به این اتفاق نیاز دارند؟ در آماری که چندی پیش منتشر شد و در برنامه نود هم به آن پرداخته شد، مدت زمان مفید بازی در لیگ ایران تنها 47 دقیقه است. این در حالی است که این عدد در لیگ های عربی و شرق آسیا بیشتر از لیگ ایران است. سطح رقابتی و شدت و ریتم بازی ها در لیگ ایران هم جز در بازی خاصی که شاید تعدادشان به انگشتان یک دست هم نرسد، بسیار با استاندارهای جهانی فاصله دارد. بدن بازیکن ها به این ریتم و این شدت عادت می کند و سرعت تصمیم گیری و سرعت عکس العمل بازیکن ها نیز متناسب این شدت و این سرعت از بازی هماهنگ می شود. به طور مثال وحید امیری برای تصمیم گرفتن و واکنش نشان دادن به توپ، فضا و بازیکن حریف، 2 ثانیه زمان دارد، اما در سطح رقابتی بالاتر مانند جام جهانی شاید نیمی از این زمان را در اختیار داشته باشد. او اگر اندکی تعلل کند، بازیکن حریف می تواند توپ یا فضا و یا هر دو را از او بگیرد.

پس به این نتیجه می رسیم که بازیکن های داخلی ما به این دلیل و البته ضعف در ریکاوری بازیکن ها، به یک بدنسازی دوباره برای رسیدن به یک سطح رقابتی بالاتر نیاز دارند. مشکل از جایی آغاز می شود که AFC بدون درک صحیح از سطح تیم هایی مانند ایران و عربستان، بازی های لیگ قهرمانان آسیا را تا نزدیکی جام جهانی ادامه می دهد. پس ما زمان بدنسازی مناسب و رساندن بازیکن ها به پیک آمادگی جسمانی در اولین بازی جام جهانی را نداریم. اما راه حل کی روش چیست؟ او می گوید یا باید تیم های باشگاهی حتی در صورت صعود به مرحله بعدی لیگ قهرمانان آسیا، ملی پوش هایشان را به تیم ملی تحویل دهند یا به عنوان جایگزین آن، باید خودش مسئولیت ریکاوری بازیکن ها را بر عهده بگیرد. او می داند اگر بازیکن ها ریکاوری مناسبی انجام دهند، همانطور که در تصاویر قبلی نشان دادیم، سطح عملکرد بدنی آن ها می تواند سیر نزولی نداشته باشد و آن ها در یک فرم خسته و غیر قابل بازیابی در کوتاه مدت، به اردوی آماده سازی پیش از جام جهانی نرسند و در مدت زمان کمتری بتوان آن ها را از لحاظ بدنی برای جام جهانی آماده کرد. در واقع کی روش 2 راه پیش روی ما گذاشته است. یا بازیکن ها را در زمان مورد نظرش به او تحویل دهیم، یا اینکه ریکاوری بازیکن ها را زیر نظر بگیرد تا روزهای بازی های آسیایی باشگاه ها را به این طریق جبران کرده باشد. تصمیم با ما ماست. اینکه می خواهیم به یک مربی مؤلف گوش دهیم و در روسیه برای اعتبارمان بجنگیم، یا اینکه می خواهیم تاریخ را تکرار کنیم.