مسئول اقدامات غیرتعرفهای مرکز تجارت بینالمللی ژنو در گفتوگو با ایانا:
خودکفایی در تولید تمام محصولات کشاورزی، شدنی نیست/ ایجاد توازن بین صادرات و واردات برای کشورها
ایران با وجود مشکلاتی که در صادرات برخی محصولات کشاورزی دارد، اما به گفته بسیاری از کارشناسان خارجی، پتانسیل زیادی برای صادرات در کشور نهفته است.
ایران با وجود مشکلاتی که در صادرات برخی محصولات کشاورزی دارد، اما به گفته بسیاری از کارشناسان خارجی، پتانسیل زیادی برای صادرات در کشور نهفته است.
مسئول اقدامات غیرتعرفهای و دسترسی به بازار مرکز تجارت بینالمللی در ژنو، در حاشیه برنامه یکپارچه مدیریت منابع آب دریاچه ارومیه به خبرنگار ایانا گفت: امروز در جهان، خودکفا شدن در تولید تمام محصولات کشاورزی کارا نبوده و شدنی نیست.
ارسلا هملینگ، با اشاره به اینکه مسئله خودکفایی همیشه با خود مشکلاتی را به همراه دارد، افزود: اگر قرار باشد کشوری تمام محصولات را خودش تولید کند، بدون شک آب بسیاری را هدر خواهد داد. بنابراین از نگاه اقلیمی، چنین اقدامی پسندیده نیست.
به گفته وی، بهتر است کشورها بر اساس مزیت نسبی که دارند با هم همکاری داشته باشند. به عنوان مثال، به جای خودکفایی، باید روی تولید محصولاتی متمرکز شد که آب زیادی مصرف نمیکنند. بنابراین با صادرات بخشی از این محصولات، پول مورد نیاز جهت واردات مواد دیگر فراهم خواهد شد. به ویژه مواد غذایی که تولید آنها آب زیادی مصرف کرده و کاشت آنها در کشوری مانند ایران، از لحاظ حسابرسی آب، به صرفه نیست.
به کانال ایانا در تلگرام بپیوندید
مسئول اقدامات غیرتعرفهای و دسترسی به بازار مرکز تجارت بینالمللی در ژنو عنوان کرد: اما وابسته بودن یک کشور به واردات برخی از محصولات ممکن است از نظر سیاسی قابل قبول نباشد. زیرا در چنین شرایطی، بخشی از استقلال کشور از دست خواهد رفت. بنابراین مرز بین خودکفایی و وابستگی را سیاستهایی تعیین میکنند که اتخاذ آنها در هر کشوری متفاوت است.
هملینگ با بیان اینکه اوایل تابستان سال گذشته از مزارع دو استان آذربایجان شرقی و غربی بازدید کرده است، ادامه داد: خوشبختانه محصولات باکیفیت زیادی در این دو منطقه تولید میشود که برخی از آنها هماکنون در فهرست صادرات قرار دارند، اما باز هم پتانسیلهای بالایی در این بخش دیده میشود که هنوز مغفول ماندهاند.
وی اظهار کرد: اینها ناشی از نبود آگاهی در بازار است که هم تولیدکننده و هم متقاضی درگیر آن هستند. به عبارتی هماکنون نه کشاورز ایرانی شناخت دقیقی از بازار دارد و نه متقاضی خارجی، محصولات ایران را به درستی میشناسد. همین موضوع بین دو طرف بازار، فاصله عمیقی ایجاد کرده است. بنابراین باید با راهکارهای عملی، این دو گروه را به هم متصل کرد.
هملینگ عنوان کرد: فائو از مرکز تجارت بینالمللی خواسته تا در استانهای شمال غربی کشور که به گونهای نزدیک دریاچه ارومیه هستند، پژوهش کرده و محصولات کاشته شده در آن مناطق را از منظر میزان مصرف آب، ارزیابی کند. بنابراین قرار است در نهایت محصولات کمآببر، انتخاب و برای بازار خارجی آنها فکری اساسی کرد. همین ایدههای جدید، تولیدکنندگان را نیز ترغیب میکند تا به سمت تولید محصولات کمآببر بروند.
وی در پایان تأکید کرد: باید برای آن دسته از کشاورزانی که قرار است کشت محصولات پرآببر خود را کنار بگذارند، به فکر راههای جایگزین بود که یکی از آنها فراهم کردن فرصتهای جدید شغلی است./
V-960914-01
دیدگاه تان را بنویسید