نسبت اشتغال در ایران، ٥/٢ به یک نفر

آمارهای موجود از نسبت اشتغال در ایران و ۱۶۰ کشور جهان نشان می‌دهد که نسبت اشتغال برابر است با تعداد شاغلین به جمعیت (معمولا ۱۵ سال به بالا).
ایران دارای رتبه ۱۴۸ در بین ۱۶۰ کشور جهان در شاخص نسبت شاغلین به جمعیت در سن کار است. نسبت اشتغال به جمعیت در ایران ۴۰ درصد است، یعنی از هر ۲/۵ نفر ایرانی یک نفر کار می‌کند که علاوه بر اشتغال کامل با دستمزد، شامل اشتغال اعم از بدون دستمزد یا حداقل یک ساعت در هفته و... است. نسبت اشتغال ایران ۹ درصد کمتر از منطقه خاورمیانه (که دارای پایین‌ترین میزان در بین مناطق جهان است) و ۳۰ درصد کمتر از متوسط جهانی است. اگر ایران بخواهد به نسبت اشتغال در حد متوسط جهانی برسد، نیاز به ایجاد حداقل ۱۰ میلیون شغل است که دور از انتظار است. ایران دارای رتبه ۱۴۸ در بین ۱۶۰ کشور جهان در شاخص نسبت شاغلین به جمعیت در سن کار است. از نظر ترکیب جنسیتی مهم‌ترین علت نسبت پایین اشتغال ایران، نسبت اشتغال بسیار نازل زنان است.معضل بزرگ اقتصاد ایران این است که از یک اقتصاد کشاورزی خارج شده و به جای اینکه به یک اقتصاد صنعتی تبدیل شود، به یک اقتصاد مصرفی (مبتنی بر فروش منابع و ثروت‌های ملی) تبدیل شده است. این اقتصاد متکی به رانت منابع توانایی ایجاد اشتغال و به خصوص اشتغال مولد و مفید را از دست داده است. نسبت اشتغال در اقتصادهای کشاورزی و کمتر توسعه یافته معمولا بالا است که ناشی از فعالیت اغلب اعضای خانواده است.