تغییرات اقلیمی و نابودی زیستگاه، تنوع‌زیستی را به مخاطره می‌اندازد

تحقیقات جدید نشان می‌دهد، تغییر کارکرد زیستگاه‌های جانوری و گیاهی، از جمله تبدیل مناطق جنگلی به زمین‌های کشاورزی در کنار خشکسالی‌های ناشی از تغییرات اقلیمی، بسیاری از گونه‌های حساس را در معرض خطر انقراض قرار می‌دهد که این امر به تدریج تنوع زیستی را از بین خواهد برد.

به گزارش ایانا از پایگاه اینترنتی "ارث" ، پیامدهای تغییرات اقلیمی بی‌شمار و گسترده است و این امر، تعیین چگونگی اثرگذاری این پیامدها بر یکدیگر را برای دانشمندان بسیار دشوار می‌سازد.

این امر منجر به ایجاد موقعیت پیچیده و گیج کننده دومینو مانندی می‌شود که در آن تغییرات اقلیمی ممکن است حتی بدتر هم بشود.

اکنون مطالعه تازه‌ای در دانشگاه کالیفرنیا نشان داده که تغییرات اقلیمی و تبدیل زیستگاه جانوران به زمین‌های کشاورزی منجر به یک دست شدن طبیعت می‌شود.

این بدان معناست که با افزایش این تغییرات، برخی گونه‌ها در اکوسیستم‌های خاص رشد و گسترش بیشتری پیدا می‌کنند و برخی دیگر از بین می‌روند.

تاکنون درباره اینکه گونه‌های جانوری چگونه به دو عامل استرس‌زای تغییرات اقلیمی و تبدیل زیستگاه خود به زمین کشاورزی پاسخ می‌دهند، اطلاعات کمی داشتیم. نویسندگان این تحقیق بر روی گیاهان و جانوران در 120 پایگاه مطالعاتی در شمال غرب کاستاریکا مطالعه کردند. این مناطق شامل جنگل‌های بارانی، جنگل‌های خشک و زمین‌های کشاورزی بود.

به کانال ایانا در تلگرام بپیوندید

هدف دانشمندان از انجام این مطالعه این بود که دریابند تغییر در زیستگاه و خشکسالی‌های ناشی از تغییرات اقلیمی چگونه بر حیات وحش مناطق حاره‌ای تاثیر می‌‌گذارد. نتایج نشان داد که گونه‌های مختلف پرندگان در مناطق خشک‌تر جنگل در مقایسه با مناطق مرطوب‌تر، بیشتر دوام آوردند. اما در زمین‌های کشاورزی پرندگانی که در جنگل‌های خشک زندگی می‌کردند، در همه جا، حتی در مناطق پر باران‌تر یافت می‌شدند.

دنیل کرپ نویسنده اصلی مقاله و استادیار در دپارتمان حیات وحش، ماهی‌ها و زیست‌شناسی حفاظتی در دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: "ما در سراسر آمریکای مرکزی و جنوبی در حال مشاهده جنگل‌های طبیعی وسیعی هستیم که تبدیل به زمین‌های کشاورزی می‌شوند و علاوه بر این، خشکسالی‌های بیشتری هم روی می‌دهد. هر دوی این فشارهای جهانی موجب افزایش نسل گونه‌های خاص و نابودی گونه‌های خاص دیگر می‌شود. این امر یعنی ما ممکن است با سرعت بیشتری از آنچه قبلا فکر می‌کردیم (یعنی زمانی که تغییرات اقلیمی و تغییر در زیستگاه را به‌طور جداگانه بررسی می‌کردیم) تنوع زیستی را از دست می‌دهیم".

نویسندگان این تحقیق می‌گویند برخی از آسیب‌پذیرترین پرندگان، آنهایی هستند که در جنگل‌های بارانی زندگی می‌کنند؛ پرندگانی که در مناطق کشاورزی یافت می‌شدند، بسیار شبیه به گونه‌های یافت شده در جنگل‌های خشک بودند. کرپ می‌گوید : "اکنون که این حقیقت را دریافتیم می‌دانیم که از نظر حفاظت از گونه‌ها باید بر چه نکاتی تمرکز کنیم".

برای این مساله چند راه حل احتمالی وجود دارد. برنامه‌ریزان برای زمین‌های این مناطق، برای کمک به حفظ سطوح بالاتری از تنوع زیستی باید از مناطق جنگلی پرباران حمایت بیشتری کنند. اقدامات حفاظتی همچنین باید بیشتر بر گونه‌های ساکن در مناطق مرطوب و پرندگانی مانند ماناکین‌ها و وودکریپرها متمرکز باشد که نسبت به تغییر زیستگاه و تغییرات اقلیمی بیشتر حساس هستند. علاوه بر این مالکان زمین‌های خصوصی باید تشویق شوند تا از مناطق بارانی موجود در زمین‌های خود حمایت کنند؛ آنها بدین ترتیب می‌توانند هم در تولید غذا و هم در حفظ توازن در تنوع زیستی کمک کنند.

ترجمه: محسن حدادی

L-960603-01