درو‌ی غلات 9 تا ۱۰ درصد در طول خشکسالی‌های ۱۹۶۴ تا ۲۰۰۷ کاهش یافته‌ است / کمبود محصول و از بین رفتن منابع غذایی تحت تاثیرات طولانی مدت آب و هوایی جدی است

مارلن سیمونز یک نویسنده ی اهل واشنگتن متخصص در علم، سلامت، و محیط زیست است. او برای کلایمت نکسوس می‌نویسد، مجله‌ای که با هدف تعریف داستان‌هایی در رابطه با آب و هوا به شکلی نو‌آورانه برای افزایش آگاهی، از بین بردن اطلاعات نادرست و نشان دادن راه‌حل‌هایی برای تغییرات آب و هوایی و مشکلات انرژی در امریکا فعالیت می‌کند.

به گزارش ایانا از سایت "لیو ساینس"، چون خشکسالی طولانی مدت و دما‌های بالا عوارض بسیاری را برای محصولات غذایی در سال‌های اخیر ایجاد کرده‌ است، کشورهای مختلف تصمیم گرفته ‌اند بر روی مناطق محلی تمرکز کنند، مانند یک ایالت آسیب دیده از خشکسالی یا یک منطقه. اکنون، دانشمندان برای اولین بار تشخیص داده ‌اند که مقیاس جهانی فجایع محصولات غذایی به چه میزان است و نتایج اصلا خوب نیستند.

در یک تحقیق جدید، محققانی از کانادا و انگلستان تخمین زده‌اند که درو‌ی غلات از جمله برنج، گندم و ذرت به طور متوسط 9 تا ۱۰ درصد در طول خشکسالی‌ها و موج‌های گرما بین ۱۹۶۴ و ۲۰۰۷ کاهش یافته‌ است که بد‌ترین تاثیرش بر امریکا‌ی شمالی، اروپا، استرالیا و جزایر مجاورش بوده است. علاوه بر این، این تاثیر در سال ‌های اخیر بیشتر هم شده است. تغییرات آب و ‌هوایی احتمال دارد باعث به وجود آمدن اقلیم خشک شود و در آینده رایج‌ تر نیز خواهد شد، این تحقیق احتمالا جامع ‌ترین آزمایشی است که تا‌کنون در مورد تاثیر تاریخی آب و هوا بر تولید جهانی محصول انجام شده است.

از بین رفتن منابع غذایی

کار محققان بر مبنای گرد‌آوردی تحقیقات و گزارش‌هایی است که همواره بر تاثیرات ویرانگری که اقلیم خشن بر کشاورزی دارد هشدار داده‌اند. آن طور که کارشناسان می ‌گویند این تاثیرات با عواقبی همچون کمبود غذایی شدید ادامه می‌ یابند. بر اساس تحقیقات انجام شده‌ی برنامه‌ی جهانی غذا در امریکا، در کشور‌هایی چون بنگلادش، اتیوپی و نیجر نرخ تولد کودکان کم رشد یا ضعیف بعد از سیل یا خشکسالی افزایش یافته است. به عنوان مثال، در نیجر کودکانی که در طول خشکسالی به دنیا می‌آیند دو برابر بیشتر احتمال سوء ‌تغذیه در سنین یک و دو سال دارند. همچنین این سازمان تخمین می‌زند که تا ۲۰۵۰ گرسنگی و سوء ‌تغذیه کودکان می ‌تواند به دلیل تغییرات آب و هوایی تا بیست درصد افزایش یابد. (قیمت غذا، گرسنگی جهانی تا ۲۰۳۰ به سرعت بالا می‌رود)

اقلیم خشن باعث از بین رفتن تولیدات غذایی می‌شود، اما تا به حال، آن طور که ناوین رامانکاتی، پروفسور امنیت و پایداری جهانی غذا در مرکز لیو برای معضلات جهانی در دانشگاه بریتیش کلمبیا و یکی از نویسندگان این تحقیق شرح می‌دهد دقیقا نمی‌دانند که چه میزان از تولیدات غذایی برای اقلیم خشن از بین رفته است و نقاط مختلف جهان چگونه با هم تفاوت دارند.

حفظ غذا

با اینکه کمبود الزاما به معنی از بین رفتن کاسه برشتوک صبحتان نیست، ممکن است غلات برای شما هزینه‌ی بیشتری در‌ بر ‌داشته باشد. مهم‌تر از این، چون غلات بخش اساسی رژیم جهانی را شامل می‌شود، وضعیت می ‌تواند تاثیر غم‌انگیزی بر کشاورزان و گرسنگی جهانی داشته باشد.

لسک اولین نویسنده تحقیق می‌گوید: "به طور معمول بیشتر امریکایی ‌ها می ‌توانند در برابر شوک‌ های قیمت غذا ایستادگی کنند. اما افرادی که بیشترین آسیب‌پذیری را دارند، چه در امریکا چه در هر جای دیگر، ممکن است به خاطر این فجایع در موقعیت ‌های خطرناکی قرار بگیرند. من فکر می‌ کنم برای امریکایی ‌ها مهم است که به این مردم توجه کنند، به خصوص چون این فجایع در آینده معمول ‌تر خواهند شد."

وی می ‌افزاید:‌ "آن بحران‌ ها برای تولید‌کنندگان تجاری امریکا به معنی از دست دادن در‌آمد است و همچنین برای کشاورزانی که با آن امرار معاش می ‌کنند یعنی کسانی که وابسته به محصولات زراعی برای تامین غذایی خودشان و خانواده‌هاشان هستند به معنی کمبود غذا است."

نا‌امنی غذایی همچنان در ایالات متحده وجود دارد، حدود ۱۴ درصد خانوار امریکایی (۱۷٫۴ میلیون) در ۲۰۱۴ نا‌‌امنی غذایی داشته‌اند، به این معنی که برای تامین غذا در برخی از اوقات در طول سال به دلیل کمبود منابع با مشکلاتی رو‌ به ‌رو شده‌ اند. لسک می‌گوید:‌ " اگر به سرعت در سازگار سازی محصولات زراعی‌مان با این اقلیم خشن سرمایه‌گذاری کنیم می ‌توانیم از امنیت غذایی که در حال بد‌تر شدن نیز هست جلو‌گیری کنیم و به خصوص اگر تعهداتی سخت‌گیرانه برای جلو‌گیری از تغییرات آب و هو‌ایی آینده به وجود آوریم."

جمع آوری داده‌

لسک و همکارانش اطلاعاتی از تولیدات کشاورزی را از سازمان ملی غذا و کشاورزی ایالات متحده برای ۱۶ نوع غله در ۱۷۷ کشور بررسی کردند. آن ها همچنین ۲۸۰۰ فاجعه‌ی آب و هوایی بین‌المللی را از سال ۱۹۶۴ تا ۲۰۰۷ بررسی کردند.

آن ها متوجه شدند دروی غلات به خاطر گرما‌ی شدید و خشکسالی کاهش یافته است و سطح تولیدات در امریکای شمالی، اروپا و استرالیا با میانگین ۱۹٫۹ درصد تنها به دلیل خشکسالی کاهش یافته است که میانگین جهانی دو‌ برابر این میزان است.

علاوه بر این، میانگین تاثیر خشکسالی ‌های اخیر که بین سال ‌های ۱۹۸۵ تا ۲۰۷۷ رخ داده ‌اند چیزی در حدود ۱۳٫۷ درصد بوده که ۷ درصد بیشتر از تاثیر ۶٫۷ درصدی آن در طول خشکسالی‌ های رخ داده در سال ‌های پیش از آن یعنی بین سال ‌های ۱۹۶۴ و ۱۹۸۴ است. دلایل این اتفاق نا‌معلوم است.

لسک می‌گوید: "ما فهمیده ‌ایم که میانگین تاثیر خشکسالی‌ها بر روی محصولات زراعی بد‌تر شده است. اما هنوز قابل بحث است که تنها خشکسالی‌ ها به تنهایی شدید‌تر شده‌اند، یا توضیح دیگر می‌تواند این باشد که محصولات زراعی نسبت به خشکسالی حساس ‌تر شده‌اند. این بدان معنا است که ما با سازگار کردن محصولات زراعی‌مان با تغییر آب و ‌هوا، در مسیر اشتباهی گام بر‌می‌داریم."

او می ‌افزاید: "تفکر این است که اگر واکنش محصولات زراعی به خشکسالی بیشتر شده است و چون هیچ دلیل واضحی بر بدتر‌ شدن خود خشکسالی وجود ندارد، پس توضیح دیگر این است که خود محصولات نسبت به خشکسالی حساس تر شده اند و اگر محصولات تاکنون حساس ‌تر شده‌اند، این به معنای وجود محصولات زراعی در دنیایی با خشکسالی ‌های بد‌تر است.(؟)"

کاهش محصولات

محققان فهمیده‌ اند که چون خشکسالی ‌ها با کاهش منطقه درو شده و بازده در ارتباط هستند تولیدات کم می ‌شود و این در حالی است که گرمای شدید به طور عمده بازده را کاهش می‌دهد.

منطقه درو شده به مزرعه کاشته شده ‌ای اشاره دارد که در یک سال به خصوص درو شده است.

لسک می‌گوید:‌ "برداشت محصولات کشاورزی به زمان، انرژی و پول نیاز دارد و اگر محصولات به شدت آسیب دیده باشند، ممکن است کشاورزان تصمیم بگیرند که اصلا درو نکنند. این به معنای یک شکست زراعی کامل است و این در داده ها به عنوان یک افت در منطقه‌ی درو شده نمایان است. بازده، حجم دانه درو شده بر واحد سطح درو شده است، یا به عبارت دیگر بهره‌وری محصولات بر مبنای سطح می‌ باشد. اگر محصولات زراعی به طور کامل فرو‌گذار شوند و درو نشوند، سپس در محاسبات بازده نیز وارد نمی‌ شوند، پس شما باید هر دو معیار را برای درک کامل در نظر بگیرید."

دانشمندان نتیجه‌گیری می‌کنند که خشکسالی‌ ها باعث آسیب ‌های جزیی و کلی به محصولات کشاورزی می ‌شوند که منجر به افت در بازده و منطقه درو شده می‌شوند. در مقابل موج‌های گرما تنها در کاهش بازده تاثیر می‌گذارند. لسک توضیح می‌دهد: "خشکسالی‌ ها احتمالا به این دلیل که پایدار‌ترند و به محصولات آن چنان آسیب می ‌زنند که کشاورزان زحمت دروی آن را به خود نمی ‌دهند باعث شکست زراعی کامل ‌تری می‌ شوند. جنبه ‌ی دیگر آن این است که خشکسالی‌ های طولانی ‌تر ممکن است جرات کاشت یکسره را از کشاورز بگیرد احتمالا به دلیل اینکه آن ها یا برای آبیاری آب یا برای خرید دانه پول ندارند."

دانشمندان به طور مشخص تاثیر مالی یا تجاری آن را بررسی نکرده ‌اند اما آن طور که لسک توضیح می‌دهد به تقریبا در هر سال ۹ تا ۱۰ درصد آن از بین می رود. در مقیاس جهانی حدود ۱۰ میلیارد دلار از محصولات کشاورزی در هر سال به دلیل خشکسالی و موج گرما از دست می‌ رود.

محققان هیچ تاثیری از سیل یا سرما‌ی شدید پیدا نکرده ‌‌اند. همچنین در یک نتیجه خوش‌ بینانه تحلیلگر های آنان فهمیده‌اند که اقلیم خشن هیچ تاثیری بلند‌ مدتی بر تولید محصولات کشاورزی در سال‌ هایی که فجایع در آن ها رخ داده نداشته است.

با این اوصاف، این تحقیق یک ادعای متقاعد‌کننده دیگر دارد که عبارت است از افزایش استراتژی‌ های بیشمار برای کاهش تاثیر تغییرات آب و هوایی است، برای مثال یارانه سبز و سرمایه ‌‌گذاری، مالیات بر کربن و مراکز تجاری و به خصوص پایان دادن به یارانه‌ ی سوخت فسیلی. تغییرات آب و هوایی باعث ایجاد خطر اقتصادی عظیمی برای جهان می‌ شود، طبق برخی از تخمین ‌ها چیزی در حدود ۱۰ تریلیون دلار. اکنون خرج کردن این پول برای جلوگیری از چنین فجایعی، سرمایه‌گذاری بسیار خوبی است.

مترجم: حسام حسین‌ پور