بازیابی ناتمام خشکسالی ممکن است تبدیل به یک امر طبیعی جدید شود

مدت زمانی که برای یک اکوسیستم طول می کشد تا خود را از خشکسالی بازیابی کند یک مقیاس اندازه گیری مهم برای شدت خشکسالی است. بر اساس یک تحقیق جدید که توسط گروهی از دانشمندان از جمله آنا میشالاک و یوان یوان فنگ در مجله طبیعت ( (Nature منتشر شده است، در طول قرن بیستم مناطقی که تحت تاثیر خشکسالی قرار می گرفتند افزایش یافت و مدت زمان طولاتی تر برای بازیابی، تبدیل به یک امر معمول شد.

به گزارش ایانا از یوراکلرت، دانشمندان پیش بینی می کنند که در قرن بیست و یک خشکسالی های شدیدتر با فراوانی بیشتر رخ دهد، بنابراین فهم اینکه چگونه اکوسیستم ها دوباره به حالت طبیعی خود بازمی گردند برای آماده شدن در آینده ضروری است. با این حال، عواملی که بازیابی خشکسالی را تحت تاثیر قرار می دهند تا امروز ناشناخته باقی مانده است.

میشالاک می گوید:"تحقیقات معمولا بر میزان باران و سایر بارندگی هایی تمرکز می کنند که به کمبود آبی منجر به خشکسالی پایان می دهد، اما ارزیابی کردن بازیابی خشکسالی نیاز به احتساب بازسازی عملکرد طبیعی گیاه دارد."

این تیم- از جمله سه فارغ التحصیل گروه تحقیقاتی بوم شناسی جهانی کارنگی، ویلیام آندرگ، آدام وولف و دبورا هانتزینگر- فعالیت های فتوسنتز گیاه را اندازه گیری کردند تا بازیابی خشکسالی را اندازه گیری کنند. سنجیدن اینکه چه مدت زمانی برای تولید یک گیاه طول می کشد تا به حالت طبیعی بازگردد به پژوهشگران فهم بهتری از طول مدت تاثیر خشکسالی می دهد.

فنگ می گوید:"اگر یک خشکسالی دیگر سر رسد قبل از اینکه درختان و سایر گیاهان خود را از آخرین خشکسالی بازیابی نکرده باشند، اکوسیستم به "وضعیت مخاطره آمیز"می رسد، جایی که توانایی گیاهان بری طبیعی عمل کردن به طور دائمی تحت تاثیر قرار می گیرد."

آن ها دریافتند که شرایطی که بیشترین تاثیر را در بازیابی خشکسالی دارد بارندگی و درجه حرارت است. غیرمنتظره نیست که شرایط بهتر، دوره بازیابی را کوتاه تر می کند. درجه حرارات افراطی، هم گرم و هم سرد، آن را طولانی تر می کند.

بازیابی در جنگل های استوایی بیشترین مدت زمان را می برد، به ویژه در آمازون و اندونزی، و در شمال دور به ویژه آلاسکا و شرق دور در روسیه.

سایر عواملی که بازیابی خشکسالی را تحت تاثیر قرار می دهند شامل فعالیت فتوسنتزی قبل از خشکسالی، غلظت کربن دی اکسید و تنوع زیستی می شود.

این تیم دریافتند که تاثیرات خشکسالی در طول قرن بیستم افزایش یافته است. پیش بینی می شود در قرن بیست و یکم تغییرات در درجه حرارت اتفاق افتد و هم چنین پیش بینی می شود که به دلیل تغییرات آب و هوا در فراوانی خشکسالی و شدت آن افزایش به وجود آید، یافته های آن ها نشان می دهد که دوره ی بازیابی در آینده آهسته تر خواهد شد. آن ها می گویند وضعیت دائمی بازیابی خشکسالی ناتمام ممکن است تبدیل به یک اتفاق طبیعی در باقیمانده قرن ۲۱ شود و خطر رسیدن به "وضعیت مخاطره آمیز" که منجر به گسترش مرگ و میر درختان می شود ممکن است در آینده بیشتر شود.

مترجم: بهاران پدرام