Iranian Agriculture News Agency

تأثیر سیاست‌های تجاری ترامپ بر کشاورزی آمریکا؛

آیا ایالات متحده از بازار مواد غذایی عقب‌نشینی می‌کند؟

کشاورزان و تاجران عرصه محصولات کشاورزی، نسبت به سیاست‌های تجاری دونالد ترامپ، احساس نگرانی می‌کنند. آن هم درست زمانی که رقبای سرسخت جهانی با بررسی موشکافانه موضوع، سعی دارند درهای تجاری که آمریکا در حال بستن آنهاست، به روی خود باز کنند.

آیا ایالات متحده از بازار مواد غذایی عقب‌نشینی می‌کند؟

کارشناسان، خط مشی رئیس جمهور جدید آمریکا برای کشاورزی این کشور را خطرناک تلقی می‌کنند.

به گزارش خبرنگار ایانا به نقل از بلومبرگ، "کرک لیفر، مانند دیگر کشاورزان هم ایالتی خود مشغول چیدن سویا برای انتقال به جنوب ایلینویز یعنی دهکده کاسکاسیا است. بیشتر تولیدات این منطقه به می سی‌سی‌پی می‌رود و از آنجا نیز تا حدودی محصولات مختلف به کشور چین صادر می‌شود؛ کشوری که یک چهارم از محصولات کشاورزی آمریکا را وارد کرده و نیمی از علوفه خود را جهت تغذیه خوک و تولید روغن خوراکی برای طبقه متوسط در حال رشد به مصرف می‌رساند.

لیفر 39 ساله می‌گوید: "سویای آمریکا به چین و مقدار زیادی از ذرت آن نیز به ژاپن و مکزیک می‌رود. تقریبا تمام محصولات انباشته شده در آمریکا به کشورهای مختلف صادر می‌شود. بنابراین در صورت از بین رفتن صادرات، کل نظام کشاورزی این سرزمین به هم خواهد ریخت."

کشاورزان و تاجران عرصه محصولات کشاورزی، نسبت به سیاست‌های تجاری دونالد ترامپ، احساس نگرانی می‌کنند. آن هم درست زمانی که رقبای سرسخت جهانی با بررسی موشکافانه موضوع، سعی دارند درهای تجاری که آمریکا در حال بستن آنهاست، به روی خود باز کنند.

دیوید مک‌لنان، مدیر اجرایی بزرگ‌ترین شرکت تجاری حبوبات در جهان، خطاب به دولت آمریکا می‌گوید: "نمی‌توان در مقابل بازارهای جهانی، دور مرزهای خود دیوار کشید." او هشدار داد که سیاست اشتباه مهار تجارت بین کشورها (پروتکشنیزم) می‌تواند موجب قحطی، افزایش تضاد طبقاتی و حتی جنگ در آینده شود.

این سیاست، درست مخالف نظر وزیر کشاورزی برزیل است؛ کسی که همراه با خانواده خود در تجارت ملی سویا نقش دارد. او با اشاره به اینکه بازی تجارت، در حال برگشت به عقب است، عنوان می‌کند: "ترامپ، به تجارت با آسیا کمتر توجه دارد و این در نهایت به نفع برزیل تمام می‌شود. زیرا می‌توان بازارهای آسیایی را از چنگ آمریکا بیرون کشید."

نتیجه بیرون رفتن آمریکا از تجارت جهانی مواد غذایی، جز این نیست که کشورهایی مانند برزیل، استرالیا، روسیه و اکراین از این وضعیت به سود خود بهره ببرند. به گونه‌ای که اقتصاددان ارشد سابق وزارت کشاورزی آمریکا سیاست‌های اینچنینی را لگد زدن آمریکا به بخت خود تعبیر کرده و در این باره گفته است: "اگر در طول زنجیره تجارت، یکی از تامین کنندگان کنار رود، قطعا کشورهای دیگر برای ایجاد توازن در این پروسه وارد عمل شده و جای خالی او را پر خواهند کرد."

اگرچه جهانی شدن، تاثیر منفی در میزان اشتغال صنعتی آمریکا داشته، اما کشاورزان آمریکایی از این موضوع بسیار سود برده‌اند. صادرات ذرت، سویا، دام و دیگر کالاهای کشاورزی طبق پیش‌بینی وزارت کشاورزی آمریکا، به 134 میلیارد دلار در سال 2017 خواهد رسید. در حالی که این مقدار برای سال گذشته 129 میلیارد و 700 میلیون دلار بود؛ سالی که کانادا و مکزیک، 39 میلیارد و 600 میلیون دلار و به عبارتی 31 درصد حجم محصولات کشاورزی را خریداری کرده‌اند.

به هر ترتیب، آمارها نشان می‌دهد در حال حاضر نیمی از صادرات ذرت، گندم، سویا و برنج و همچنین یک چهارم تجارت پنبه جهان در اختیار آمریکاست. هرچند این کشور در صادرات بیشتر محصولات کشاورزی رتبه‌های برتری دارد، اما این سهم در حال کاهش است. زیرا رقیبی مانند روسیه که پیش از این واردکننده حبوبات بود، اکنون با فراهم کردن زیرساخت‌های لازم و پیشی گرفتن از دو کشور دیگر، گوی سبقت را برای سال جاری در عرصه تجارت از آمریکا ربوده است. برزیل نیز خیز عجیبی در عرضه سویا برداشته که البته 2 برابر شدن تولید آن را مدیون مساعدت آب و هوا و زمین‌های حاصلخیز کشورش می‌داند.

کشاورزان آمریکایی به ادامه روند صادرات محصولات کشاورزی، احتیاج دارند تا بلکه از سقوط قیمت این محصولات در بازارهای داخلی جلوگیری کنند. عرضه بیش از تقاضای مواد غذایی ممکن است قیمت‌ها را تا حدی تنزل دهد که به نصف مقدار آن در سال 2012 برسد و سود کشاورزان برای چهارمین سال متوالی، کاهش یابد؛ رکوردی که بعد از سال 1970 به عنوان طولانی‌ترین آسیب مالی کشاورزان در آمریکا محسوب می‌شود.

تولیدکنندگان امیدوار بودند که به واسطه قرارداد همکاری با کشورهای حاشیه اقیانوس آرام و رونق تجارت محصولاتی مانند گوشت، لبنیات و جبوبات، میزان ارزآوری از 4 میلیارد دلار در سال به 5 میلیارد دلار برسد. اما بیرون رفتن آمریکا از این قرارداد، نخستین اقدام ترامپ بعد از کسب کرسی ریاست جمهوری بود. او همچنین تهدید کرده که قرارداد تجاری با کانادا و مکزیک را لغو خواهد کرد. هر دوی این سیاست‌ها به آتش نگرانی‌ها در ارتباط با تولید محصولات کشاورزی دامن می‌زند. علاوه بر آن، ترامپ از راه افزایش تعرفه‌ها، ورود کالاهای چینی به آمریکا را با مشکل مواجه کرده و تجار مجبورند کالاهای مورد نیاز را از جای دیگری غیر از چین تهیه کنند.

ادد شافر که در زمان ریاست جمهوری جورج بوش به عنوان وزیر کشاورزی خدمت می‌کرد، اظهار می‌دارد: "مسائل تجارت آنگونه که ترامپ فکر می‌کند، ساده و پیش پا افتاده نیست."

باب یانگ، اقتصاددان ارشد فدراسیون کشاورزی آمریکا نیز معتقد است چنین سیاست‌هایی مانند دعوت از رقبا برای خواندن فاتحه آمریکا در بازارهای جهانی است. زیرا برزیل و آرژانتین برای بازار ذرت و سویا، اکراین و روسیه برای تجارت دانه‌های روغنی و حبوبات و استرالیا و نیوزیلند نیز جهت سهم‌خواهی بیشتر از بازارهای بین‌المللی گوشت و لبنیات، دندان تیز کرده اند.

استرالیا هنوز برای بیرون کردن آمریکا از معاهده tpp (قراردادی تجاری بین استرالیا و 11 کشور دیگر از جمله آمریکا) تلاش می‌کند تا بلکه بتواند سود بالقوه موجود در تجارت آسیا را به نفع خود تغییر دهد. اروپا هم‌اکنون بیشتر حجم ذرت خود رابه دلیل تعرفه‌های پایین‌تر، از اکراین تهیه می‌کند. برزیل و آرژانتین نیز به انتخاب نخست چین برای خرید انواع محصولات بهاری که قیمت کمتری دارند، تبدیل شده‌اند.

به گفته یک تاجر روسی، رقبای سرسختی در مقابل آمریکا قرار دارند. به عنوان مثال، مکزیک که به ینگه دنیا چسبیده، گندم مورد نیاز خود را با قیمت مناسب از روسیه تهیه می‌کند.

البته ایالات متحده آمریکا پیش از این نیز در عرصه تجارت کشاورزی صدمه دیده است. ممنوعیت فروش حبوبات به اتحاد جماهیر شوروی در سال 1979 به بهانه یورش این کشور به افغانستان، توسعه شتابزده آمریکای جنوبی در تولید محصول و سیاست‌هایی که اجرای آنها در زمان نیکسون، موجب واگذاری برخی بازارها به استرالیا، کانادا و آمریکای جنوبی شد، از جمله اتفاق‌های ناگواری است که وزیر سابق کشاورزی آمریکا به آنها اشاره می‌کند.

لیفر، همان کشاورزی که در ابتدای گزارش با ما همراه بود، می‌گوید: "در حال حاضر، محصولات ما به کاسکاسیا رفته و طبق روال طبیعی به فروش می‌رسد. او معتقد است تنش تجاری بالاخره از بین خواهد رفت. زیرا ترامپ به رای دهندگانی که کاخ سفید را نصیب او کردند، احترام می‌گذارد. لیفر به مدیریت رئیس جمهور جدید خوشبین است و وقتی از او درباره وضعیت 6 ماه آینده کشاورزی پرسیده می‌شود، در پاسخ بیان می‌کند: "به هر حال ممکن است من نظر متفاوتی در این باره داشته باشم!"/

V-960106-01

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید