Iranian Agriculture News Agency

نگاهی به چگونگی نرخ‌گذاری در معاملات و بازار محصولات کشاورزی کشورها

امنیت تولید محصولات استراتژیک در هند چگونه تأمین می‌شود؟

قیمت‌گذاری در بازار محصولات کشاورزی کشور هند طی سال‌ها دارای روندهای مختلفی بوده است که نگاهی به آنها برای نرخ‌گذاری و خرید تضمینی می‌تواند تجربیات خوبی به همراه داشته باشد.

امنیت تولید محصولات استراتژیک در هند چگونه تأمین می‌شود؟


قیمت‌گذاری در بازار محصولات کشاورزی کشور هند طی سال‌ها دارای روندهای مختلفی بوده است که نگاهی به آنها برای نرخ‌گذاری و خرید تضمینی می‌تواند تجربیات خوبی به همراه داشته باشد.

حداقل قیمت حمایتی ( MSP : Minimum Support Price )، گونه‌ای از مداخله دولت هند در بازار، به‌منظور اطمینان‌بخشی به تولیدکنندگان کشاورزی در برابر هرگونه کاهش شدید قیمت محصولات کشاورزی است.

حداقل قیمت حمایتی توسط دولت هند در آغاز فصل کاشت محصولات خاص بر اساس پیشهاد کمیسیون هزینه و قیمت در حوزه کشاورزی ( CACP : Commission for Agricultural Costs and Prices ) اعلام می‌شود. حداقل قیمت حمایتی، قیمتی ثابت است که توسط دولت هند برای حمایت از تولیدکننده و کشاورز در برابر سقوط بیش از حد قیمت در زمان برداشت زیاد، اعلام می‌شود.

حداقل قیمت حمایتی، اعلام یک قیمت تضمینی برای خرید محصولات ازسوی دولت است. از اهداف اصلی خرید تضمینی، حمایت کشاورزان در برابر تنش‌های بازار فروش و تهیه مواد غذایی در شبکه توزیع عمومی است. در مواردی که قیمت بازار برای کالا‌ها، به دلیل تولید و برداشت بیش از تقاضا در بازار، کمتر از حداقل قیمت اعلام‌شده باشد، سازمان‌های دولتی کل مقدار پیشنهادی از سوی کشاورزان را با حداقل قیمت اعلام شده خریداری می‌کنند.

سیاست قیمت حمایتی دولت به‌صورت مستقیم، بیمه‌ای کردن محصولات کشاورزان در برابر هر گونه کاهش شدید قیمت محصولات کشاورزی است. حداقل قیمت تضمینی ثابت هستند و برای تنظیم کف قیمت‌ها در بازار است. تا اواسط دهه 1970 دولت دو نوع قیمت اعلام می‌کرد:

- حداقل قیمت حمایتی ( MSP )

- قیمت خرید ( Procurement Prices )


MSPS ، حداقل قیمت حمایتی به عنوان قیمت کف و قیمتی ثابت بود که توسط دولت در نظر گرفته می‌شد؛ با ماهیت تضمین برای تصمیم‌های بلندمدت سرمایه‌گذاری تولیدکنندگان و همراه با اطمینان از اینکه قیمت کالاهای‌شان به کمتر از نرخ دولت، حتی در موارد برداشت بیش از اندازه، نمی‌رسید. قیمت خرید، برای محصولاتی همچون KHARIF (1) و غلات rabi cereals (2) که به‌صورت داخلی از طریق PDS (3) انجام و توسط سازمان‌های دولتی (مانند FCI ) (4) خریداری و همچنین نرخ پس از آغاز برداشت اعلام می‌شد.

به‌طور معمول قیمت خرید پایین‌تر از قیمت بازار آزاد و بالاتر از حداقل قیمت حمایتی MSP بود. در این سیاست نرخ‌گذاری، دو قیمت رسمی اعلام می‌شد که این روند با اِعمال برخی تغییرات از 1973 تا 1974، در مورد برنج ادامه یافت.

این سیاست درباره گندم در سال 1969 متوقف و سپس در 1974 تا 1975 برای تنها یک سال انجام شد. از آنجا که تقاضای بسیاری برای بهبود (افزایش) MSP (حداقل قیمت حمایتی) بود، از سال 1975 تا 1976، سیستم درگیر یک‌سری قیمت‌های اعلامی برای برنج (و سایر محصولات زراعی KHARIF ) و گندم شده بود که به‌منظور ذخیره‌سازی در راستای ثبات قیمت خریداری می‌شد.


تعیین حداقل قیمت حمایتی ( MSP )

کمیسیون (کمیسیون هزینه و قیمت در حوزه کشاورزی) با دید جامع از کل ساختار اقتصاد مربوط به یک کالای خاص یا گروهی از کالاها، اقدامات و محاسباتی را در این راستا انجام می‌دهد که شامل عوامل زیر است:

- هزینه تولید

- تغییرات در قیمت نهاده‌ها

- قیمت یکسان ورودی - خروجی

- روند قیمت‌ها در بازار

- عرضه و تقاضا

- قیمت (نرخ) برابری Inter-crop (5) (انواع مختلف ‌گیاهانی که در نزدیکی هم کشت می‌شود)

- تأثیر روی هزینه صنعتی

- اثر روی هزینه‌های زندگی

- اثر روی سطح عمومی قیمت

- وضعیت قیمت بین‌المللی

- برابری بین قیمتی که پرداخت می‌شود و نرخی که کشاورزان دریافت می‌کنند.

- اثر روی قیمت عمومی Issue Price و یارانه


که در انجام این کار از اطلاعات در سطح خرد و منطقه‌ای، دولتی و کشور استفاده می‌شود. اطلاعات/ داده‌های مورد استفاده شامل موارد زیر است:

- هزینه کشت در هر هکتار و ساختار هزینه‌ها در مناطق مختلف کشور

- هزینه تولید برای هر quintal (واحد وزن، ‌برابر ١٠٠ کیلوگرم) در مناطق مختلف کشور

- قیمت نهاده‌های مختلف

- قیمت محصولات در بازار

- قیمت کالاهای فروخته‌شده توسط کشاورزان و کالاهایی که توسط آنها خریداری شده

- تهیه اطلاعات در زمینه منطقه‌ای، عملکرد (بازده) و تولید، واردات، صادرات و در دسترس بودن محصولات داخلی و سهام که با همکاری دولت/ سازمان‌های دولتی یا صنعت انجام می‌شود.

- اطلاعات مربوط به تقاضا که درآن مصرف کل و سرانه، روند‌ها و ظرفیت صنایع فرآوری در نظر گرفته می‌شود؛

- قیمت‌ها در بازار بین‌المللی و تغییرات آن، تقاضا و وضعیت عرضه در بازار جهانی؛

- قیمت مشتقات محصولات کشاورزی مانند قند، شکر زرد، روغن خوراکی/ غیرخوراکی و نخ پنبه

- هزینه فرآوری محصولات کشاورزی

- هزینه بازاریابی - ذخیره‌سازی، حمل و نقل، فرآوری، خدمات بازاریابی، مالیات/ هزینه‌ها و حاشیه‌‌ها margins از سوی کارگزاران بازار؛

- متغیرهای کلان اقتصادی مانند سطح عمومی قیمت‌ها، شاخص قیمت مصرف‌کننده و عواملی که در حوزه پولی و درآمدی تأثیر دارند./


ترجمه: فرحناز سپهری


منبع:

http://vikaspedia.in/


پی نوشت:

1- Kharif : محصولات موسمی در طول فصل بارانی در جنوب آسیا، بین آوریل و اکتبر بسته به جغرافیای منطقه، کشت و برداشت می‌شوند و ارزن و برنج در این دسته جای دارند.

2- rabi cereals : محصولات کشاورزی در جنوب آسیا که در زمستان کاشته و در فصل بهار برداشت می‌شوند.

3- Public distribution system (PDS) : سیستم امنیت غذایی هند است. توسط دولت هند تحت عنوان وزارت امور مصرف‌کنندگان، مواد غذایی، و توزیع به‌طور مشترک توسط دولت‌های ایالتی در هند مدیریت می‌شود.

4- Food Corporation of Indi : شرکت محصولات غذایی هند که دفتر مرکزی آن در دهلی نو قرار دارد و اهدافش در حوزه سیاست ملی غذایی است مانند: انجام قیمت حمایتی مؤثر برای حفاظت از منافع کشاورزان، توزیع غلات در سراسر کشور برای سیستم توزیع عمومی، حفظ سطح رضایت بخش از عملیات و میزان ذخیره غلات برای اطمینان از امنیت ملی غذایی، تنظیم قیمت بازار برای ارائه غلات به مصرف‌کنندگان با قیمت قابل اعتماد.

5- Intercropping : کشت چند محصولی،‌ برداشت دو یا چند از محصولات زراعی در نزدیکی هم است. هدف از کشت مخلوط، تولید محصول بیشتر بر روی یک تکه از زمین با استفاده از منابع است.

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید