آهنگ وابستگی به واردات شیر نواخته می شود

بحث بحران مالی و اقتصادی که در سراسر جهان حکم‌فرما شده، اولین لطمه را به بخش کشاورزی و دامپروری وارد ساخته است. افزایش قیمت علوفه و خوراک دام از دیگر مشکلاتی است که گریبان دامدار را گرفته و این تأثیر به‌دلیل جهانی بودن به دامداری‌های ایران نیز سرایت کرده است. قیمت علوفه و خوراک دام ظرف یک سال گذشته چنان بالا رفته که دامدار برای ادامه چرخه تولید شیر دام خود با مشکلات فراوانی روبه‌رو است.

هیچ‌گونه کمبودی در تولید شیرمورد نیاز مصرف در داخل کشور وجود ندارد.این نکته ای است که بارها مسولین مربوطه یادآورشده اند . اما به‌دلیل بالا بودن هزینه تمام شده در تولید شیر خام ،فعلاً دامداری‌ها با کاهش تغذیه، میزان تولید شیر را کاهش داده‌اند تا قیمت شیر خام مشخص شود.

اما اکنون به‌رغم افزایش 100 درصدی قیمت شیر تولیدی ، دستیابی به این ماده حیاتی که به‌ویژه برای تغذیه کودکان ضروری است، برای مردم بسیار دشوار شده است. دولت با تمهیداتی که داشت، با توزیع نوعی شیر یارانه‌ای لیتری 600 تومان را تعیین و دستور توزیع آن را از سوی واحدهای صنفی صادر کرده است. اما این توزیع باز هم به‌دلیل برخی از مشکلات موجود در توزیع در بسیاری از مناطق انجام نپذیرفته است.

وزارت صنعت، معدن و تجارت که مسئول پشتیبانی از تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان است و همچنین بخش بازرگانی این وزارتخانه "مسئولیت نظارت بر توزیع درست کالاهای مورد نیاز ازجمله شیر را بر عهده گرفته"، ولی این امر بر خلاف وظایف تکلیف شده ، هنوز به‌درستی انجام نگرفته است.

کشور با وجود سرمایه‌گذاری‌های بالا در صنعت دامداری و وجود گاوهای شیری اصیل در کشور هیچ‌گونه کمبودی در تولید شیر مورد احتیاج داخل را ندارد. اما به‌دلیل بالا بودن هزینه تمام شده شیر خام، فعلاً دامداری‌ها با کاهش تغذیه میزان تولید شیر را کاهش داده‌اند. این باعث شده که دامداری‌های کود رو به ورشستگی نهاده‌اند. چرا که در این شرایط کارخانه‌داران چون سودی در بسته‌بندی و پاستوریزه کردن و در نتیجه توزیع شیر تازه با قیمت بالا را نمی‌بینند، حاضر به خرید شیر از دامداران نیستند.این بار نیز تولیدکننده است که دستخوش بی مهری و لطمه می شود .

عده‌ای نیز بر این باورند که با واردات شیر خشک می‌توان این صنعت را از ورشکستگی نجات داد. این موضوع در زمان و جایی شاید صدق می‌کرد آن هم زمانی که کشوری از وجود موهبت‌های خدادادی بی‌بهره باشد. ایرانی با وسعت زیاد و با وجود مراتع و دامداری‌ها و دامدارانی که با اصرار فراوان بر سکوی تولید همچنان ایستاده‌اند، ورود شیر خشک شاید هم زیاد جایز نباشد.

وزارت جهاد کشاورزی همواره با پشتیبانی به‌موقع خود برای تأمین خوراک دام و حل مشکل علوفه از هیچ حمایتی دریغ نداشته است. به‌نظر می‌رسد این مشکل جهانی با تمهیدات دیگر از سوی دولتمردان قابل حل باشد.

به‌نظر برخی از کارشناسان اگر قرار باشد هر گاه کشور با مشکلی در امر تولید روبه‌رو شد، تنها به گشودن درهای واردات توجه کند، دیگر نباید در انتظار ارتقاء در بخش تولید شد. کشور در شرایط کنونی تشدید تحریم‌ها به سر می‌برد. بخشی از واردات شیر خشک را از طریق شیر خام کشور تأمین می‌دارد. این به‌گونه‌ای یعنی همت...

ولی بر خلاف این ایده، بسیاری از مدیران کارخانه‌ها از واردات شیر خشک جانبداری می‌کنند. در نتیجه ایران که در زمینه تأمین شیر مصرف خودکفا بود، امروز با این روند تنها وابستگی را سرلوحه قرار می‌دهد.

اگر این مدیران تنها به منافع خود توجه نکنند و بگذارند که روند تولید در کشور با تمهیدات جدید، مشکلات پیش روی دامدار را به راحتی حل کند، می‌توان تولید شیر را در کشور باز هم به روند سابق بازگرداند.

مسئولان با ارائه راهکارها و آمارهای منطقی بر اساس استانداردهای جهانی به‌دنبال خودکفایی واقعی در کشور هستند. پس بهتر است به جای حاشیه‌نگاری و سوق دادن مسیر حرکت اقتصاد به سوی کوتاه‌ترین راهی که سود بیشتری را برای عده‌ای دارد، برنامه‌های خودکفایی را جدی بگیریم!