Iranian Agriculture News Agency

کشورهای آسیای میانه، از بازار بزرگ غلات ایران غفلت کرده اند

کشورهای آسیای میانه، از بازار بزرگ غلات ایران غفلت کرده اند

وضعیت تجارت غلات ایران به ویژه با کشورهای آسیای میانه و مشکلات وموانع پیش روی توسعه تجارت غلات با کشورهای حوزه CIS از جمله محورهای گفت و گوی کاوه زرگران، دبیرکل کانون انجمن های صنایع غذایی ایران با خبرگزاری کشاورزی APK (بزرگ ترین خبرگزاری بازرگانی و کشاورزی غلات در حوزه CIS و بالتیک) است که متن کامل آن راپایگاه فودپرس ترجمه و بازنشر کرده، در ادامه می خوانید.

لطفاً در مورد کانون انجمن های صنایع غذایی که در آن به عنوان دبیرکل فعالیت می کنید یا همان کنفدراسیون، توضیحاتی ارائه دهید اینکه چه شرکت های اعضاء آن را تشکیل می دهند و اینکه در کل چه کارهایی انجام می دهند.

کنفدراسیون غذا، بزرگ ترین تشکل ایران در حوزه غذاست که زیر مجموعه اتاق بازرگانی ایران است و نمایندگانی در هیات نمایندگان اتاق ایران دارد و از دو فدراسیون و 34 اتحادیه تشکیل شده است مثل انجمن صنفی آرد سازان ایران، انجمن برنج ایران، انجمن کارخانجات نان ماشینی ایران، انجمن کنستانتره و آبمیوه ایران، انجمن صنایع فرآورده های گوشتی ایران، انجمن قند و شکر ایران، انجمن خوراک دام و طیور ایران، انجمن روغن نباتی ایران، انجمن خرمای ایران، انجمن صنایع روغنکشی ایران، انجمن بیسکویت، شیرینی و شکلات ایران، انجمن صنایع کنسرو ایران و بسیاری از انجمن های عضو و همچنین صنایع وابسته به غذا مثل ماشین سازی صنایع غذایی یا سیلوسازها و سیلو دارها.

کنفدراسیون غذا یک فرا NGO است و به همین دلیل شرکت های غذایی را به عضویت قبول نمی کند. شرکت های غذایی باید در اتحادیه یا سندیکای مربوطه خودشان عضو شده و این اتحادیه ها هستند که کنفدراسیون را تشکیل می دهند.

البته ما شرکت های بزرگ و ملی را به عنوان عضو درجه 2 می پذیریم، ولی به طور کلی در ایران 11200 کارخانه تولیدی مواد غذایی و تعداد بی شماری شرکت بازرگانی مواد غذایی وجود دارد که 80درصد آن ها زیر مجموعه مستقیم و یا غیر مستقیم کانون هستند و سیاستگذاری و برنامه ریزی های کلان و نظارت بر امور و نیازهای تمام آنها توسط دولت و با همکاری کنفدراسیون و اتحادیه های زیر مجموعه انجام می شود .

توضیح مختصری راجع به روند جاری واردات محصولات کشاورزی به خصوص غلات در ایران و همچنین وضعیت نقل و انتقال پول بدهید.

روند جاری واردات غلات در کشور ما به خاطر شرایط تحریم تحت یک سیستم خاص پیگیری می شود که این روند بدون وقفه و به بهترین شکل در حال انجام است و آمار گمرک ایران نشان می دهد که ما در سال گذشته 17 میلیون تن غلات وارد کردیم و همیشه راه انجام معاملات را برای خودمان فراهم کرده ایم و کشورهایی که به دلیل تحریم ها با ایران مناسبات تجاری نداشتند فقط خودشان را از یک بازار بزرگ محروم کرده اند ضمناً بعد از توافقات انجام شده در کنفرانس ژنو راه های مناسب جدیدی برای ما بازگشایی شده است و از طریق تعدادی از بانک های اروپایی اعتبارات اسنادی ما ارسال و تأیید می شود.

دولت شما تا چه حد در تنظیم بازار غلات نقش دارد؟ آیا کارخانجات دولتی تولید آرد وجود دارند؟

دولت همیشه به عنوان پشتیبان NGO ها در تنظیم بازار کالاهای اساسی وجود دارد و هر زمان لازم باشد وارد عمل می شود و در حجم های بزرگ نیاز کشور را خریداری می کند.

در زمینه خوراک دام به جزء موارد فورس ماژور(اضطراری) تمام نیاز بازار توسط بخش خصوصی وارد کشور می شود و در حوزۀ روغن بیشتر روغن خام توسط وزارت بازرگانی خریداری می شود. همچنین در حوزۀ دانه های روغنی به شکل مشترک توسط وزارت بازرگانی و بخش خصوصی این کار انجام می شود .

اما در حوزۀ گندم با توجه به استراتژیک بودن این کالا و حجم بالای واردات ایران بیش از 90 درصد واردات توسط وزارت بازرگانی انجام می گیرد، اما برنامه های مدونی وجود دارد که این میزان در سال آینده به سمت بخش خصوصی افزایش پیدا کند و در ایران تقریباً تمامی کارخانجات آرد سازی متعلق به بخش خصوصی هستند اما به تعداد انگشت شماری کارخانجاتی وجود دارد که دولتی هستند0 ضمن اینکه ایران از نظر تکنولوژی کارخانجات آرد جزو 5 کشور برتر دنیا است و بیش از 20 میلیون تن ظرفیت تولید آرد در کشور ما وجود دارد که بخشی از این ظرفیت می تواند در قالب همکاری با روسیه برای آسیاب گندمهای مازادشان تخصیص داده شود و آرد آن در هر نقطه از شمال یا جنوب ایران تحویل مشتری شرکت های روسی گردد .

پتانسیل معاملات دانه ها و دیگر محصولات را بین ایران و کشورهای CIS را چگونه ارزیابی می کنید؟

پتانسیل بسیار بالایی برای معاملات تجاری در حوزه غلات بین ایران و کشورهای حوزه CIS وجود دارد ما خریدار و واردکننده غلات هستیم و شما صادرکننده غلات ضمن اینکه فاصله بسیار کمی بین این دو بازار وجود دارد با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از بازار ایران در حوزه غلات در اختیار کشورهای آمریکای جنوبی و هندوستان و کشورهای اروپایی است باید گفت که کشورهای حوزه CIS از یک بازار بزرگ در کنار خودشان غفلت کرده است.

آیا تولید کننده های آرد و از کیفیت گندم های وارداتی از روسیه و اوکراین راضی هستند؟

به دلیل اینکه اغلب نان تولیدی در ایران از نوع نان مسطح است و نیازی به گندم های خیلی با کیفیت در مصارف خبازی وجود ندارد، بنابراین گندم تمام کشورهای دنیا برای آرد خبازی ما می توانند مورد استفاده قرار گیرند.

البته سازمان اصلاح نباتات واردات گندم از برخی کشورها را به دلیل آفت گندم ممنوع کرده، ولی روسیه و اوکراین جزو آن کشورها نیستند، گندم مصرفی در این بخش باید گلوتن حداقل 26 و پروتئین حداقل 12،5 داشته باشد که غالباً گندم های روسیه و اوکراین این شرایط را دارند، اما در بحث گندم دوروم برای ماکارونی و گندم با کیفیت برای مصارف قنادی و کارخانجات تولید کیک، ما گندم های با کیفیت نیاز داریم که در این زمینه شرایط کمی متفاوت و همه گندم های تولیدی این دو کشور در آن زمینه به درد ما نمی خورد، اما از همان منابع قابل تأمین هستند.

خرید سالانه ایران برای گندم و دیگر محصولات کشاورزی از کشورهای خارجی چقدر است؟

ایران یک کشور 75 میلیون نفری است که با سرانه مصرف غلات و نان در آن بالاتر از متوسط جهانی است. سرانه مصرف گندم در ایران توسط وزارت کشاورزی آمریکا 196 کیلو اعلام شده است به همین دلیل ما سالانه چیزی حدود 14 میلیون تن گندم مصرف می کنیم و در برخی سال ها نیمی از این مقدار را به کشور وارد می کنیم، ما در سال 91 حدود 6.8 میلیون تن گندم وارد کردیم و امسال هم قصد داریم 7.5 میلیون تن گندم وارد کنیم که بخش قابل توجهی از آن را انجام دادیم.

همچنین ما در سال گذشته حدود 2.2 میلیون تن کنجاله سویا و 1.5 میلیون تن جو دامی و 5.2 میلیون تن ذرت وارد کردیم و با احتساب برنج وارداتی ما حدود 17 میلیون تن غلات وارد کردیم.

چه اقداماتی می بایست اعمال گردد تا معاملات بین کشورها و ما قوی تر و بیشتر شوند؟

ما کشوری هستیم که مصرف کننده و وارد کننده غلات هستیم تولیدکننده های اصلی و بزرگ کشورهای حوزه CIS می توانند بخش اصلی نیاز غلات ایران را تأمین و برطرف کنند. ما در حال حاضر از برزیل و استرالیا واردات غلات داریم درحالی که همسایه جنوبی روسیه هستیم و کشور روسیه تولید مازاد بر مصرف دارد پس باید به این نتیجه برسیم که آنها نتوانسته اند در بازار یابی موفق عمل کنند و مشتری بزرگی مثل ایران را ترغیب به خرید غلاتشان کنند.

به نظر من کنفرانس تهران می تواند یک موقعیت خوب برای شرکت های حوزه CIS باشد که واسطه ها کنار گذاشته شوند و تعاملات بازرگانی مناسبی بین کشورها شکل بگیرد.

توصیه من برای آسان تر شدن بازرگانی بین کشورها این است که بانک های کشورهای حوزه CIS در تهران شعبه دایر نمایند، این عمل می تواند موجب آسان تر شدن بازرگانی بین کشورها شود.

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید