ناکامی دیگری برای مخالفان کشت محصولات تراریخته/ آغاز کشت بادمجان تراریخته در بنگلادش

به گزارش خبرنگار واحد بین الملل خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا)، در حالی که هزاران فعال محیط زیستی در نوامبر 2013 میلادی (اواسط آبان ماه سال 1392 خورشیدی)با تجمعاتی مسالمت آمیز، نگرانی خود را از کشت بادمجان های تراریخته در کشورشان اعلام کرده بودند،ماتیا چاودری، وزیر کشاورزی بنگلادش در هفته جاری به طور رسمی نهال‌های بادمجان تراریخته را بین 20 کشاورز از مناطق جمالپور، قاضی‌پور، پابنا و رنگ‌پور -در مراسمی که توسط موسسه تحقیقات کشاورزی بنگلادش (BARI) در شورای تحقیقات کشاورزی بنگلادش (BARC) برگزار شده بود- توزیع کرد.

وزیر کشاورزی بنگلادش، خانم ماتیا چاودری

وی گفت: بعد از انجام آزمایش‌های مختلف مورد نیاز در داخل و خارج از کشور تصمیم به کشت بادمجان تراریخته گرفتیم. ما زمان طولانی را برای انجام تمامی آزمایش‌های مثبت و منفی برای کشت این رقم سپری کرده‌ایم.

به گفته مدیر موسسه تحقیقات کشاورزی بنگلادش (BARI)، دکتر رفیق الاسلام موندال که او نیز در این مراسم صحبت می‌کرد، بذرهای بادمجان تراریخته تا پایان سال در دسترس تمامی کشاورزان در کل کشور قرار خواهد گرفت.

دولت بنگلادش راه را برای رهاسازی بادمجان تراریخته هموار کرد، بعد از آنکه کمیته ملی ایمنی زیستی وزارت محیط زیست و جنگل‌ها به طور رسمی رهاسازی بادمجان تراریخته را در 30 اکتبر 2013 تصویب کرد.

طرفداران کشت محصولات تراریخته معتقدند که"فناوری هراسان"، همواره بر عدم کشت محصولاتی که مستقیما به مصرف انسان می‌رسند تاکید کرده و آن را تابو و خط قرمز خود تلقی می‌کردند. با این حال از همان نخستین روزهای کشت محصولات تراریخته، ذرت تراریخته به صورت آرد و روغن مستقیما در سبد غذایی مردم جهان و از جمله ایرانیان قرار داشته است.

اکنون با صدور مجوز کشت بادمجان تراریخته در بنگلادش و نادیده گرفتن اعتراض های برخی دل نگران های محیط زیستی باید دید فواید این فناوری برای فقیرترین مردم جهان گونه نمود اقتصادی خواهد یافت.

بادمجان برای مردم فقیر آسیای جنوب‌شرقی بویژه بنگلادش و فیلیپین حکم نان را دارد. بادمجان در بین سبزی‌ها، بیشترین سطح زیر کشت و بالاترین تولید را در کشورهای آسیایی و برخی کشورهای آفریقایی به خود اختصاص داده است. یکی از مشکلات این محصول مورد تهاجم قرار گرفتن از سوی «لارو»، نوعی پروانه که میوه و ساقه را سوراخ می‌کند، است و در نتیجه تولید بادمجان یا با سمپاشی زیاد صورت می‌گیرد که علاوه بر تاثیرهای منفی زیست‌محیطی و هزینه اقتصادی بالای آن موجب مسمومیت‌های مزمن در مصرف‌کنندگان هم می‌شود، اما بادمجان‌های تراریخته بی‌نیاز از مصرف سموم خطرناک شیمیایی پیش از این در کشورهای دیگری همچون بنگلادش، هندوستان و مصر هم تولید شده‌اند که انتظار می‌رود تا پایان سال جاری میلادی و حداکثر تا پایان سال آتی در سبد مصرف غذایی مردم قرار گیرد. این ابداع تحول شگرفی را در معیشت و سلامت مصرف‌کنندگان برجای می‌گذارد.